Kort verslagje:
Dinsdag 22 september `s morgens tickets opgehaald in haven Igoumenitsa.
1 dag te laat, jaja we hadden de boot gemist!!!!!!!!!!! Schrikken dus…………

De rest van deze dag iets ten noorden van Igoumenitsa de Camper mooi onder de hoge bomen geparkeerd strak aan het strand. Was uiteindelijk toch een relaxte dag en hebben hier lekker gezwommen.

`s Avonds om 22.30 uur zijn we naar de haven gereden (10 min rijden) om in te checken.
Na aankomst werd de Ferryboot uiteindelijk helemaal tot aan de rand volgeladen met voertuigen. Gaan een kleine 1000 auto`s op!

De verslagen van onze overtocht, ons bezoek aan Claudia & Jeroen in Celleno/Italië en terugreis via de Gotthard tunnel volgen z.s.m!
Daarnaast hebben jullie de 11e Update, “verslag bezoek Claudia & Jeroen /Celleno & terugreis” tegoed van ons!
Grtz

ROUTE ANCONA > CELLENO

                                                    (op afbeelding klikken voor vergroting)

Dag 24: Maandag 21 september 2015 (Parga, 0 km):
Parga:
Het was vanmorgen zonnig met een beetje bewolking, niet te heet en niet te koud.
Even bijkomen van de hitte van afgelopen dagen zullen we maar zeggen. Dus tijd om met de scooter via het steile weggetje naar de doorgaande weg naar Parga te rijden.

Parga is een mooi, gezellig toeristenplaatsje, een vliegbestemming.

PARGA GRIEKENLAND

Veel West-Europeanen, dus ook veel NL`ers. Dat was de afgelopen 2 weken wel even iets anders.
Op dit moment (17.30 uur) is het regenachtig in Parga en het strand is op dit moment dan ook helemaal verlaten.

Voor ons morgen de laatste vakantiedag in Griekenland.
De dagen zijn voorbij gevlogen.

Vandaag nog even wat kadootjes voor de kleinkids gekocht.
Morgen gereed maken voor de terugreis.

De terugreis vanaf Ancona zal ongeveer 1750 km zijn, dus dat is nog een mooi stukje rijden. Op snelwegen rijden we ongeveer 100 km per uur.

De terugreis gaat na Celleno via de Gotthard in Zwitserland richting Ede. Als het even kan over de Gotthardpass heen maar is afhankelijk of de pas open is op dat moment.
Vaak is de Gotthardpass om deze tijd i.v.m. eerste sneeuwval gesloten. We zullen zien!

Morgenavond is het dus zover en varen we met de boot (zie hieronder afbeelding Minoan Ferryboot) van Igoumenitsa wat hier zo`n kleine 50 km noordelijk ligt naar Ancona in Italië. De overtocht duurt ongeveer 18 uur en we zullen woensdagmiddag rond 15.30 van de boot afrijden.

MINOAN FERRYBOOT : IGOUMENITSA > ANCONA

Na het inchecken op de boot in Igoumenitsa krijgen we een hut toegewezen en dat is goed voor elkaar zo`n hut.
Tijdens deze overtocht is het verboden om in je camper of caravan te slapen. Het autodek wordt na inchecken compleet afgesloten.

Na aankomst in de haven van Ancona rijden we direct door de Toscane naar Celleno, een kleine 300 km.
Celleno ligt ongeveer 25 km ten zuid-oosten van Bolsena. Oepss, was even in de verwarring met Cellena, ligt daar ook in de regio!!!!
Deze rit brengt ons naar Claudia & Jeroen die daar genieten in hun vakantie buitenhuis. Gezellig!

Foto`s van vandaag (Parga) zijn zojuist toegevoegd aan Fotoalbum deel 5 > Menu “Foto`s Balkan 2015”.

Aankomende dagen zijn we dus enroute en zal dit voorlopig even het laatste verslag zijn.
Grtz

Dag 21: Vrijdag 18 september 2015 (Lavadh > Mesopotam, 72 km):
Waterbron “het blauwe oog”, Syri i Kaltër in Mesopotam:

WATERBRON SYRI i KALTER IN ALBANIË

Vanmorgen voor vertrek nog een leuk praatje met het oude baasje van deze Camping Moskato.
Een erg behulpzame en vriendelijke man. Het baasje was vroeger vaak in NL geweest, had op een schip gevaren zodoende.
Hij vroeg waar onze reis heen leidde. We kregen een aantal tips van hem mee. Eén van die tips was om zeker niet met de pont over te varen van Ksamil richting Igoumenitsa (Griekenland). Onze Camper zou te groot/zwaar zijn, voertuigen van max 2.5 ton was verantwoord, zwaarder niet. Vijf jaar geleden deed zich hier een ongeval voor, vlot op z`n kant ofzo. Dat maakt mij wel nieuwsgierig, kom ik later op terug!!

Maar goed we hebben hier lekker gestaan/overnacht en na het praatje met deze vriendelijke Albanees zijn we naar een schitterende oase gereden, Syri i Kaltër: Locatie: N 39°55’27 / E 20°11’33

Syri i Kaltër is een zoetwaterbron die onderuit een gebergte komt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Syri_i_Kalt%C3%ABr
Deze bron wordt “Het blauwe oog” genoemd en dat is goed te zien op de foto`s. Het water komt met grof geweld en dus met bakken tegelijk uit de grond en dat gaat 24 uur per dag, 7 dgn in de week door. Onvoorstelbaar!

De bron Syri i Kaltër ligt ongeveer 20 km ten oosten van het bekende Albanese badplaats Sarande helemaal in het zuiden van Albanië. Deze locatie is diep verscholen in een onherbergzaam gebied. Als je deze informatie niet hebt dan is deze locatie niet te vinden.

Wij maken gebruik van een WOMO boek, een Duits camper (womo=wohnmobil) info boek. Heb een aantal foto`s bijgevoegd van dit boekie om te laten zien hoe dit eruit ziet. Het laatste stuk van de route (2 km) naar Syri i Kalter loopt via een goed te berijden grindweg.

Na een warme rit, tis hier vandaag rond de 35 graden tijd om kennis te maken met het glasheldere water, ijs en ijs koud………….! Whauwwww wat was dat water koud zeg en dat zeg ik niet snel, rond de 10 à 12 graden. Zit je dus niet lang in.

Het is een toeristische locatie en er waren doorlopend diverse toeristen met Oostblok accenten. Ook zij komen hier een kijkje nemen bij deze geweldige plek en de meesten onder hun deden het water ook even uittesten.

Het was hier zo mooi dat we besloten hebben om hier de nacht door te brengen. We staan hier niet alleen, naast ons staan Zwitsers met een 4wheel drive die hier ook hebben overnacht. Wat een bak hadden die Zwitsers zeg, geweldig (zie foto`s). Opbouw ging hydrolisch naar boven.

SYRI i KALTËR

We zaten hier lekker onder een hoge boom strak naast de camper en dat hebben af en toe afgewisseld met een frisse duik, dus vandaag geen last van de hitte.

`s Avonds lekker op het buitengasstel gekookt.

SYRI i KALTËR

Het is hier trouwens rond 19.30 uur donker en dat betekende dus op deze plek in de middle of nowhere pikkedonker!
Er zijn hier wel 2 restaurantjes maar die zijn alleen overdag geopend.

Terwijl ik dit verslag (vrijdag 21.30 uur) schrijf stroomt het bronwater in het riviertje naast ons gewoon door, mooi geluid.

Dag 22: Zaterdag 19 september 2015 (Mesopotam > Ksamil, 43 km):
Sarande & stranddag in Ksamil:
Het was hier (Syri i Kaltër) in de bergen aan de stromende rivier vannacht lekker koel. Tis dat er nog een 4wheel drive bleef staan anders waren we hier niet blijven overnachten. We stonden hier echt in de bush bush, geweldig maar als er iets aan de hand is sta je dus wel alleen.

Vandaag ging de reis naar Sarande, de badplaats van Albanië. Voor ons niet zo spannend maar het is wel een stad die voor Albanese begrippen een hoger toeristisch gehalte heeft.

Mooie boulevard en winkeltjes te kust en te keur. NL`ers kom je hier niet of nauwelijks tegen. Enkele verdwaalde Duitsers, Fransen, Oostenrijkers en Zwitsers maar veelal Grieken, Serviërs, Macedoniers en Kosovaren.

Nadat we Sarande hebben bekeken zijn we snel doorgereden naar Ksamil. Er waren daar een aantal campings maar hebben besloten om die te vermijden. Iets voor Ksamil zijn we rechtsaf geslagen richting het Beach Gjiri i Hartes. Locatie: N 39°47’31 / E 20°00’11.
Geweldig hier. Kosten 0,- euro.

OVERNACHTING EN STRANDDAG GJIRI I HARTES BEACH IN KSAMIL/ALBANIË

Bij aankomst stond er al een Oostenrijkse Camperaar. Tegen de avond kwam daar nog een Duitser bij.
Deze avond was tot tegenstelling tot afgelopen nacht bij het blauwe oog, Syri i Kaltër erg heet.Het was vandaag 35 graden en `s avonds was het in de Camper nog 30 graden. Kortom, vannacht bleven alle ramen en dakluiken maximaal openstaan.

Dag 23: Zondag 20 september 2015 (Ksamil > Parga 129 km):
Ksamil > Parga:
Vanmorgen zijn we na het ontbijt eerst nog een stukje zuidelijker gereden (9 km), Butrint!
Hier vaart het pontje en er is ook een archeologisch site.
Ik was benieuwd naar dat  gevaarlijke pontje, zeg maar vlot! Bij aankomst vond ik het op zich nog wel meevallen, tuurlijk in NL zou dit per direct verboden worden.
Twee jaar geleden zijn we ook dit soort primitieve pontjes/vlotten tegen gekomen in Roemenië. Daar kan Cornelis van alles over vertellen denk ik……!

VLOT BIJ BUTRINT / ALBANIË

Ineke vond hier overvaren maar niets, levensgevaarlijk dus zijn wij omgedraaid en hebben een stukje omgereden om vervolgens de meest zuidelijke route te volgen richting grensovergang Qafe Bot: Albanië- Griekenland.

Op onze ANWB kaart leek het een doorgaande route en dat was het ook maar in Albanië ben je nooit verzekerd van een strakke asfaltweg…duzssssss!! je voelt hem al aankomen!
De Benz was er niet blij mee en wij kregen het nog warmer dan de temperatuurmeter al aangaf.
De geasfalteerde weg werd op X moment een Off Road weg.

OFF ROAD

En of het niet genoeg was liep die weg op X moment ook nog steil omhoog. Oeps dat werd dus terug naar de eerste versnelling.
Vorsicht!!!!

Achteraf lach je erom.
Het was een hele mooie route maar op een gegeven moment denk je waar leidt dit naar toe?

Vlak voor de grens zijn wij het laatste plaatsje in Albanië, Konispol gepasseerd en naderen de Albanese/Griekse grensovergang Qafe Bot, gelegen in de uitgestrekte/onherbergzame bergen.
Het is geen grote doorgaande Transit grensovergang.

De Douniers keken bij aankomst naar ons kenteken en met een wel goedkeurende lach op hun gezicht en uitspraak : “Hollandese”.
Zoals verwacht even de paspoorten en groene kaart afgeven. Effe checkuh in hun computer systeem en na terugontvangst papieren werd ons vriendelijk door de Albanezen een goede reis toegewenst. Och dat zijn toch ook weer leuke momenten.

Al snel veranderd het landschap in Griekenland ten opzichte van Albanië. Ik bedoel hiermee vuilnis /troep langs de weg. In Albanië zie je overal vuilnis langs de weg. Langs de Albanese Rivièra wat minder dan elders.
Nadat we de havenplaats Igoumenitsa voorbij rijden zien we deze keer geen vluchtelingen rondlopen. De laatste keer dat wij hier rond reden (2011) was dit wel even iets anders.
Vorig jaar in zuidelijker gelegen plaats Patras liepen ze vlak voor ons op het haventerrein achter de douane. Blijkbaar is de vluchtroute op dit moment gewijzigd en loopt ie meer oostelijk, blijkbaar via Servië > Hongarije.

Wij zijn vandaag doorgereden tot vlak voor het Griekse toeristische badplaatsje Parga.
Vlak boven Parga ligt een soort van Blue Lagoon strandje waar wij een tweetal keer eerder zijn geweest. Als je dit niet weet is het niet te vinden. Ongeveer 4 km van de doorgaande weg. Deze locatie is niet aan te raden voor Campers boven de 8 mtr. Het is namelijk een weg die behoorlijk via haarspeldbochten en slecht wegdek naar beneden loopt.
In het WOMO boek staat dit beschreven: Sarakiniko Beach: Locatie: N 39°17’11 / E 20°20’23

SARAKINIKO BEACH BIJ PARGA

Bij aankomst op dit strand blijkt dat we de Benz geen plekje kunnen geven.
Maar direct na aankomst worden we verwelkomt door een Griekse oudere man, het blijkt de eigenaar van een taverne en een appartementen complexje hier op dit strandje. Hij biedt ons een gratis plekje aan op zijn terrein. Attent toch!
Ik geef aan dat we graag aan zee willen staan en even afwachten tot er een plekje vrij is. Hij bood wederom aan “zet je Camper maar zolang bij mij op terrein, geen probleem”. Hij wees ons gelijk waar wij drinkwater konden tanken als we daar belangstelling voor hadden. Tjonge tjonge wat een gastvrijheid. Maar goed dat mag ook wel, wij als NL`ers hebben al genoeg gedoneerd aan de Grieken toch, en nog….. Nee zonder gekheid dit was een hele beste kerel. Ik nam zijn aanbod aan en zei we laten even onze schoonwatertank vollopen en zetten de Benz hier op het terrein tot er een vrije plaats op het strand is. Daarna komen we een drankje bij je kopen.
Zo gezegd zo gedaan.

Op dit moment 22.00 uur NL tijd (hier 23.00 uur) is het dikke onweer. Zojuist de Benz iets verder van het strand afgezet.

SARAKINIKO BEACH BIJ PARGA

Beste golven en het water komt behoorlijk hoog.

Morgenvroeg met de Piaggio naar Parga zelf.
http://www.angelfire.com/super2/greece/parganl.html

Via bovenstaand menu “Foto`s Balkan 2015” > deel 5 kun je de bijbehorende foto`s bekijken!
Succes.

Wordt vervolgd…

Dag 18: Dinsdag 15 september 2015 (Radhime-Vlorë, 0km):
Stranddag in Radhime:
Vandaag hebben we lekker aan het water gezeten, strandje hier op deze CamperStop Recidenza Cekodhima.
Locatie: N 42°25’37 / E 18°46’10
Kosten voor twee overnachtingen incl. alle voorzieningen en goed werkende Wifi 20 euro.

`s Avonds net voor het stadje Vlorë iets boven zeeniveau bij een restaurantje gegeten. De prijzen vallen hier mee. Uit eten kost je hier in Albanië tussen de 15 & 20 euro voor twee personen.

ETEN IN DE BUURT VAN RADHIME/ VLÖRE

Dag 19: Woensdag 16 september 2015 (Radhime-Vlorë > Lavadh-Himare 77 km):
Llogara Pass:

Llogara Pass in Albanië

Woensdagmorgen op tijd weg gereden, het was een warme dag (31 graden).
Als snel reden we de bergen weer in. Omhoog en weer naar beneden, meestal percentages van 10%.

Hoogtepunt van deze route van Radhime naar Lavadh-Himare was de Llogara Pass!
Via onderstaande link kun je meerijden/kijken op deze Llogara Pass.
https://www.youtube.com/watch?v=hyOeadInxsU

Iets voor Himare hebben we een mooie plek gevonden op Camping Muskato in Lavadh.
Locatie: N 40°06’35 / E 19°43’21.
Faciliteiten zoals douche en toilet zijn zeer primitief. Maar dat maakt ons niet veel uit want we zijn zelfvoorzienend.
Kosten 10 euro per nacht.
We staan hier onder olijvenbomen met uitzicht op zee, niet verkeerd met deze tropische temperaturen van rond de 33 graden.
Deze dag genoten van de route met zijn uitzichten en `s middags lekker aan het strand gezeten. `s Avonds met de Scooter naar Himare. Daar aangekomen waren in het haventje zojuist (17.00 uur) twee visserscheepjes terugkomen met hun vangst. Dat was erg leuk om te bekijken.

HAVENTJE IN HIMARE / ALBANIË

De plaatselijke bevolking kwam hier hun dagelijkse vis en garnalen kopen. Vis & garnalen werden verkocht via een ouderwets weegschaaltje.

Dag 20: Donderdag 17 september 2015 (Lavadh-Himare, 0 km):
Stranddag in Lavadh:
Vandaag weer een relax daggie, met de voetjes omhoog en weer even van het gaspedaal!
`s Morgens in de camper aan de schoonmaak en het luifeltje even gecleaned. `s Middags parasol & stoeltjes opgepakt en aan het strand voor onze Camping neergezet. Ondanks het warme weer (33 graden) was het hier goed uit te houden. Stond een lekker briesje.

Vanaf het strand zie je in de verte het Griekse eiland Corfu liggen. Af en toe zie je de Ferry boten zoals wij volgende week o.a. terugvaren naar Ancona/Italië langs varen.

Reisteller!
We hebben nu 2769 km op de reisteller staan.
Als we hier vandaan (Lavadh) rechtstreeks naar de boot in Igoumenitsa (Griekenland) rijden hebben we nog zo`n 125 km te gaan.

De grove routeplanning van te voren was berekend op 2590 km dus zo`n 300 km minder als tot nu toe in werkelijkheid. Hier en daar zijn we van onze voorgenomen route afgeweken zoals bijvoorbeeld de route door Bosnië naar Mostar! Ook in Albanië zijn we afgeweken van onze voorgenomen route.

2769 km lijkt veel maar als je terugkijkt dan was het zeker vanaf Zuid Duitsland, de RottachSee, vlak voor de Fernpass al leuk, landelijk en toeristisch rijden. Daarna de oude Brennerpass, de Dolomieten en tja even een stuk tolweg/autobaan langs het Italiaanse Udine. Iets voorbij Trieste de grens over en direct over een provinciale weg door Slovenië heen.
Vanaf het moment dat we Kroatië inreden hebben we hoofdzakelijk langs de kustlijn via landelijke, provinciale wegen gereden.
Daarna langs de kustlijn van Montenegro ook zo`n mooie route. Al met al GEWELDIG om te rijden!

Tot nu toe waren de kosten met de Camper (7 mtr) aan tolweg Italië, brug eiland KRK, bootovertocht vasteland Kroatië naar eiland Pag en tunnel van Makarska naar Bosnië/tunnels nog geen 50 euro. Koopje dus.
Maar goed dit was even een stapje opzij.

Vandaag donderdag 17 september dus een relaxdag en tropisch warm.
We zitten hier aan een doodlopend weggetje aan zee en dus erg rustig.
Nederlandse toeristen zijn we hier nog niet tegen gekomen. Veelal Duitsers, Oostenrijkers en Zwitsers.

Vandaag was er geen elektriciteit in ons dorpje Lavadh.

LAVADH – ALBANIË

Hier en daar draaiden enkele aggregaten. De camping eigenaar vertelde mij vandaag dat de netbeheerder een nieuw elektriciteit netwerk aan het fabriceren was. De laatste weken viel er zo nu en dan een paar uur of zelfs een dag het stroom uit.
Wij hadden hier geen hinder van, onze koelkast draait al vanaf het begin van de vakantie op LPG. Tank is trouwens nog niet leeg. In alle landen waar wij doorheen zijn gekomen is LPG overal verkrijgbaar dus als de tank leeg is kunnen we die snel aftanken bij een benzine station.

Sinds het voorjaar zijn we voorzien van een daglichtpaneel dus onze huishoudaccu van 12 Volt blijft zo mooi op peil.
220 Volt kunnen we via onze omvormer gebruiken.
Dus geen dreiging van stroomtekort.

Morgenvroeg gaan we Camping Moskato in Lavadh verlaten en rijden we verder zuidelijk langs deze grimmige kustlijn richting Sarande.
De parel van Albanië wordt gezegd. We zullen het zien.
http://www.sarande.nl/

We gaan daar eerst “Het blauwe oog” bekijken!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Syri_i_Kalt%C3%ABr

Nieuwe foto`s:
Zijn toegevoegd aan deel 4 “Foto`s Balkan 2015”.
http://www.camperverslagen.nl/reizen/

Wordt vervolgd.

Dag 17: Maandag 14 september 2015 (Shkoder > Vlorë, 295km):
Unesco werelderfgoedlijst, Berat:
Na twee nachten op Camping Lake Shkodër Resort te hebben gestaan vond ik het jammer om vanmorgen door te trekken. Het was een bijzonder mooie plek. Ligging/omgeving en camping zelf. Dit verwacht je niet in Albanië.

Vandaag zijn we naar Berat gereden, deze plaats staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en ligt in het binnenland ten zuiden van Albanië.

Tot onze grote verbazing zijn we vandaag weinig slechte wegen tegen gekomen. Veel nieuw asfalt.
In 2011 was dat wel iets anders, veel grindwegen.

Albanië is volop in beweging en ontwikkeling, gaat echt keihard. Overal bedrijvigheid en er hangt overal een positieve sfeer. Daarnaast zijn de mensen zeer vriendelijk. Dit zal straks in Griekenland wel anders zijn verwachten wij. Een heel ander economisch klimaat. Gesloten winkels, weinig bouw activiteiten en mensen die minder positief zijn.

Vanuit noordelijke  is richting (Dürres) is Berat sinds kort een hele nieuwe asfaltweg aangelegd. Ook in Berat zelf worden overal mooie stoepen/wandelpaden aangelegd. Jaja er wordt goed aan de weg getimmerd hier in Albanië. Klaar voor het toerisme……….

Wij kwamen hier rond 12 uur aan.  In Berat even iets gedronken en gegeten, 2 x drankje, 1 x pizza en 1 x broodje met van alles erop 5 euro! Het is niet te geloven. Tot nu toe in Albanië overal Wifi beschikbaar.

BERAT IN ALBANIË

Onze planning was om in de buurt van Berat te overnachten maar omdat de reis zo vlot verliep ivm goede wegen hebben we besloten i.v.m. warmte (plusminus 30 gr) om door te rijden richting de Albanese Rivièra!

Iets voorbij kustplaats Vlorë tikken we de kustlijn weer aan. Bergachtige kustlijn met glashelder zeewater.
Ze stampen hier heel wat hotels uit de grond.

Rond 14.30 uur zien we aan de rechterzijde langs de kustroute een mooie Camperplaats, gelegen bij een appartementen complex.
Rezidenca Cekodhima http://www.rezidencacekodhima.com/
Locatie: N 40°22’37 / E 19°28’14
Het is een mooie plek strak aan de azuurblauwe Ionische zee. Kosten voor twee overnachtingen 20 euro All Inn. (incl Free wifi).
We staan hier ter hoogte van de hak/laars Brindisi – Italië.

Eigenaar Albano verwelkomt ons zeer vriendelijk. Even later staat Albano voor onze Camper en biedt ons een welkomstdrankje aan.
Mijn keus valt op een Albanees biertje, Korca genaamd. Of de engeltjes over je tong p….n! Heerlijk met deze temperatuur.

Info Albanese Rivièra!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Albanese_Rivi%C3%A8ra

Met de term Albanese Rivièra wordt een groot deel van het Ionische gedeelte van de Albanese kustlijn aangeduid. Het gebied wordt over bijna de hele lengte gekenmerkt door bergflanken die steil richting de kust afdalen, witte zand- of kiezelstranden en badplaatsen die relatief populaire vakantiebestemmingen zijn geworden. De Albanese Rivièra loopt van de Llogara-bergpass (1027 m) in het noorden, de scheiding tussen de Adriatische en de Ionische Zee, tot net boven de districtshoofdplaats Sarandë, nabij de Griekse grens. Hoewel Sarandë en de nog zuidelijker gelegen gemeente Ksamil toeristisch bijzonder ontwikkeld zijn, worden deze plaatsen gewoonlijk niet tot de eigenlijke Rivièra gerekend.
Het gebied wordt van de rest van het land gescheiden door de bergketen Mali Kanalit, waardoor het uitsluitend via smalle en bochtige wegen te bereiken is.

Halverwege deze rivièra ligt dus de Llogara Pass.
Deze pas zullen we aankomende dagen gaan rijden. Vlorë via Llogara Pass naar Dhërmi (zuid-west Albanië)!
Zie YouTube video:
https://www.youtube.com/watch?v=hyOeadInxsU

Aan deze Albanese Rivièra zullen we de rest van deze week waarschijnlijk blijven staan, hoogstwaarschijnlijk op verschillende locaties.
Jale is bijvoorbeeld zo`n locatie!
https://www.google.nl/search?q=jale+albania&biw=1366&bih=587&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&sqi=2&ved=0CDMQsARqFQoTCMysluv5-McCFQVSFAodrqMCmQ

Bijbehorende foto’s via Menu Foto’s Balkan 2015!

Wordt vervolgd!

Dag 15: Zaterdag 12 september 2015 (Ulcinj > Shkoder, 57 km)
Montenegro > Albanië:
Vandaag rijden we via de meest zuidelijke grensovergang van Montenegro (Muriqan/Sukobin) naar Albanië. Het is een mooie smalle weg door de heuvels van Montenegro. Op diverse plekken langs deze weg bieden de bewoners hun groenten, fruit, wijn en schnaps aan. Wij hebben ongeveer een uur voor de grensovergang staan te wachten. Vlak voor de douane nog vijgen en andere vruchten gekocht (weten niet wat dit is, zie foto`s)): van een local boertje! Nadat ik een ketting met vijgen van hem had gekocht bood hij mij een kilo van die “andere vruchten” aan waarop ik zei nee dat is veel te veel. Hij lachte vriendelijk en drukte een hand vol van die “andere vruchten” in het zakkie met vijgen. Het was goed zo. Dit zijn leuke momenten. Er was een strenge controle bij de grens. Paspoorten en groene kaart werd een klein stukje voor de werkelijke overgang van ons ingenomen door een douanier. Verder geen problemen en een uur later reden we Albanië in. Tijdens de file voor de grens kwamen ons een aantal dikke auto`s inhalen over de linker strook, huftergedrag zeg maar. Het lijkt erop dat mensen in hele dikke auto`s zich boven de wet verheven voelen en dus ook op dit soort momenten gewoon voorrang pakken. Het wordt nog getolereerd ook. Redelijk snel na het passeren van de grens worden we al geconfronteerd met het chaotische verkeer. Veel oude auto`s op de weg en ruiken we weer die vieze uitlaatgassen die wij in NL al niet meer gewend zijn. Daarnaast diverse paard en wagens tegen gekomen met volle vrachten op die karren. Dit zie je ook in Roemenië.
Onderweg komen we het Rozufa kasteel tegen op een hoger gelegen rotspunt. https://en.wikipedia.org/wiki/Rozafa_Castle
Shkodër is een van de oudste en belangrijkste steden van Albanië waarmee het de 5^e stad van het land is na Tirana, Durrës, Vlorë en Elbasan.

Onze camping Lake Shkodra Resort ligt iets ten noorden van Shkodra oftewel Shkodër. http://www.lakeshkodraresort.com/

Vanaf de doorgaande weg vanaf Shkodër slaan we linksaf. We schrikken enigszins. We zien vanaf de doorgaande weg een grove grindweg en onze navigatie geeft nog een kleine km aan. Oja dit was ook alweer Albanië. Rustig aanrijden dus. Dit soort grindwegen zullen we de aankomende dagen vaker tegenkomen en dan zullen het ook nog eens doorgaande wegen zijn. Maar goed dat hoort bij Albanië.

Vanaf Shkodër tot Igoumenitsa is het nog zo’n 400 km rijden. Lijkt niet veel maar zoals ik al zei we zullen nog een aantal trajecten van grindwegen tegenkomen en dat gaat niet opschieten. Bij aankomst camping Lake Shkodra Resort gaat automatisch een groot groen hekwerk voor ons open. Bij het binnenrijden van de camping voldoet ie aan alle westerse normen. Het ziet er strak uit hier. Perfekt sanitair, restaurantje, ligbedden en parasols aan het water. Free Wifi noem het maar op. Het resort wordt gerund door een Engels/Albanees echtpaar. Plekken waar je onder een rieten afdak kan staan maar ook plekken waar een rieten afdak naast je staanplaats staat. Wij kiezen voor de laatste omdat je dan je schotel nog kunt gebruiken. Dit soort plekken kwamen we ook op Sicilië tegen, perfect met deze weersomstandigheden. De camping stroomt eind van de middag trouwens behoorlijk vol. Veel VW bussen & 4 x4 wheel drive auto`s met uitklaptent bovenop het dak, veelachting Duitsers rijden het terrein op. ’s Avonds na het eten rijden we met de scooter naar het centrum van Shkodër. Het is net of je hier op de korenmarkt van Arnhem loopt. Druk en ziet er geweldig uit. De Albanese vrouwen zijn op hun mooist gekleed op deze zaterdagavond. Er hangt hier een hele gemoedelijk sfeer. Wij drinken een bak cappuccino op een terras. Twee euro incl. twee glazen koud water. Je ziet hier ook iedereen met een mobiel lopen dus Wifi is hier dus overal voorhanden. Je moet wel even om de code vragen maar dat is geen probleem. West Europese massa toerisme zie je hier niet.

Dag 16: Zondag 13 september 2015 (Shkodër)
Shkodër en Mesi brug:
Vanmorgen zijn we op pad gegaan met de scooter. We zijn via het binnenland (veel grindwegen) naar de beroemde oude Mesi brug gereden. Geweldig. Een brug uit de 17^e eeuw. http://www.travbuddy.com/Mesi-Bridge-v681043

MESI BRUG IN SHKODER / ALBANIË

Onderweg reden we in het binnenland langs een behoorlijke grote ouderwetse veemarkt. Oeps….vlak voor de in-uitgang van deze veemarkt kwam er plotseling een oude Mercedes (zo’n AH hamster auto) met een oude aanhanger incl. een koe met aan de rechterkant een zo goed als platte band met een beste gang de in-uitgang uitzetten!!! Whauww, ik denk die sodemietert vlak voor onze neus op zijn zijkant, scheelde niet veel. Ik had deze markt graag even willen bekijken maar daar voelde Ineke niks voor, kortom dat werd dus doorrijden.

Plusminus 8 km oostelijk van Shkodër ligt de oude Mesi brug. Nadat we de oude Mesi brug hadden bekeken zijn we teruggereden naar het centrum van Shkodër. Het was daar megadruk, tja eigenlijk wel logisch want het was zondag dus iedereen op stap. We hebben onze scooter in het centrum geparkeerd en zijn aan de wandel gegaan. Voor ons gevoel waren we hier bijna de enige West Europeanen. Alle winkels open, ook was er een grote locale markt waar van alles werd verkocht. Ook veel zoetwatervis te koop zoals grote karpers. Daarnaast veel verkopers die shag in bulk aanboden om zelf sigaretten te maken (zie foto). In deze omgeving zie je net zoals in Bosnië veel akkers met tabaksplanten staan. Dit was weer een super mooie dag waar we een mooi tijdje onder de Albanese bevolking hebben gelopen en de genoten hebben van de Albanese sfeer.

Aankomende dagen blijft het hoog zomer hier, rond de 30 graden.
Morgenvroeg trekken we na 2 nachten hier te hebben gestaan zuidelijk richting Berat, een oud stadje die opgenomen is op de werelderfgoedlijst van Unesco! https://nl.wikipedia.org/wiki/Berat_(stad)
Vanuit Berat rijden we richting Vlorë aan de kust.

FOTOALBUM: Via bovenstaande menuknop “Foto`s Balkan 2015” kun je bijbehorende foto`s openen via link > Fotoalbum deel 3!
Wordt vervolgd.

Dag 12: Woensdag 9 september 2015 (Kvravica > Mlini, 242 km)
Mostar & Dubrovnik:
Vandaag zijn wij via Mostar gelegen in Bosnië richting Dubrovnik gereden.
In 2007 zijn wij hier voor het eerst geweest en was de oorlogsschade vanuit in Mostar nog duidelijk zichtbaar. Veel kapotte huizen en granaat inslagen op o.a. wegdek en huizen!
In 2007 liepen hier aan het water onder de brug ook nog blauwhelmen om een oogje in het zijl te houden.

Deze beroemde oude brug is in 1993 kapot geschoten door de Bosnische Kroaten.

MOSTAR – BOSNIË

In 2004 is de brug weer herbouwd en is vervolgens in 2005 op de werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst. Op dit moment zie je niets meer van de gevolgen vanuit de oorlog en hangt er een zeer ontspannen sfeer. Het is hier druk met toeristen. Je hoort hier weinig NL’ers om je heen. Zijn meestal verbaal duidelijk aanwezig. Oja, aan de ene kant van de brug kom je de “christelijke “ kraampjes tegen terwijl aan de andere kant van de brug de “moslim” winkeltjes kun handelswaar verkopen.

Nadat we Mostar hebben bezocht rijden we ongeveer 130 km oostwaarts door het binnenland van Bosnië via Trebinje (een wijndorp) richting onze AutoCamp Kate in Mlini. Mlini ligt ongeveer 10 km ten zuiden van Dubrovnik aan de kust.
De route ging over slecht wegdek en door ruig-bergachtig terrein. Hier en daar een klein dorpje verder is hier niets. Onderweg kwamen we primitieve tuinkassen tegen waar tabaksbladeren hingen te drogen, heel bijzonder om te zien.
We zagen hier in tegenstelling tot Kroatië veel zwerfvuil langs de weg, ook geen afvalbakken op parkeerplaatsen etc. Economisch gezien is het hier minder goed voor elkaar dan in Kroatië is onze indruk van dit gebied.

AutoCamp Kate is een kleinschalige camping. Kosten voor deze overnachting 14 euro excl elektra maar wel incl 2 vouchers Wifi.
Verder waren hier alle faciliteiten wat betreft douches, water en overige sanitaire voorzieningen voor campers aanwezig.

Na aankomst op AutoCamp Kate lieten we onze Piaggio van het scooter rek rollen. Op naar de “ Parel” van Kroatië, Dubrovnik!

DUBROVNIK – KROATIË

Dit is de derde keer dat wij deze stad bezocht hebben maar we kunnen er geen genoeg van krijgen. We hebben daar gegeten en de avond doorgebracht. Wat een magnifieke stad zeg, die doet zijn bijnaam “De Parel” eer aan. Tip: We spraken hier NL èrs, waren hier met Easyjet, retourtje voor 2 personen 250 euro……! De dag is weer voorbij gevlogen. We hadden het voornemen om in Dubrovnik met de lift naar boven te gaan, maar is er niet van gekomen. Blijft dus nog op ons wensenlijstje staan.

Dag 13: Donderdag 10 september 2015 (Mlini > Kotor 82 km)
Kotor:
Afgelopen nacht heeft het geregend in Mlini en het was vandaag een bewolkte dag. Temperatuur was zo’n 22 graden, gewoon korte broeken weer!
Bij de grensovergang Kroatië/Montenegro behoorlijke paspoort controle. Montenegro is geen EU land maar hanteert gewoon de euro als betaalmiddel. Lekker gemakkelijk, geen gewissel etc. (In Kroatië hebben ze de Kuna en Albanië de lek).

Vlak voor Kotor rijden we langs de kust en reden wij een cruiseschip voorbij, blijft mooi om te zien. We zijn een aantal keren gestopt om het schip goed te bekijken. Het schip voer naar Kotor waar we later nog meer Cruiseschepen zagen liggen.

Aankomst in Kotor:
We hebben een geweldige overnachtingsplek, een betaalde parking.

OVERNACHTING KOTOR – MONTENEGRO

We staan strak aan het water met vrij uitzicht. Daarnaast is het maar zo`n 500 mtr lopen naar het oude stadje Kotor. Hier liepen veel, heel veel toeristen. Niet zo gek want die cruiseschepen hebben heel wat passagiers aan boord. Deze passagiers werden met kleine bootjes van die cruiseschepen aan en afgevoerd. Na ons bezoek aan Kotor en weer terug bij de camper de stoeltjes voor de dag gehaald. We hebben hier tot eind van de middag heerlijk van het uitzicht op o.a. het grote cruiseschip “Vision of the Seas” genoten in het gezelschap van een glaasje wijn.
Cruiseschip Vision of the Seas!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vision_of_the_Seas_(schip,_1998)

Oja, ineens kregen we plotseling bezoek van een brillenverkoper. Het bleek een verkoper in RayBan brillen. Tja wat moet je ermee, echte nep hahah. Maar de man was wel een komiek die het leuk kon vertellen. Hij bleef stug aanhouden en de prijs ging rap naar beneden van 60 naar 10 euro. Ik heb de man een tientje gegeven alleen al voor het feit dat ie zijn verhaal op een komische manier over de bühne gooide. Het brilletje zag er trouwens niet verkeerd uit maar goed ik was onlangs al voorzien van een echte Rayban.
Na de koop vroeg de enthousiaste verkoper of hij onze camper van binnen mocht bekijken, de verkoper bleek een fanatieke Mercedes man te zijn. Binnen rondkijkend liep hij helemaal te kwispelen. Tja, je weet natuurlijk helemaal niet wat voor een onderkomen/thuis hij heeft en is alles misschien al snel more luxe voor hem. Daarna verdween hij snel in het niets.

’s Avonds hebben we nog een rondje Kotor centrum gemaakt, de rust blijkt wedergekeerd.

KOTOR – MONTENEGRO

Het is zeker niet overvol maar gezellig sfeervol. De Cruise passagiers zitten waarschijnlijk allen op de boot om aan boord van een diner te genieten.

Dag 14: Vrijdag 11 september 2015 (Kotor > Ulcinj 140 km)
Spectaculaire haarspeldenweg Kotor > Cetinje:
Vanmorgen zijn we om 7.00 uur al weggereden. Kosten voor deze Kotor Mix Parking overnachting strak aan zee 20 euro.
Locatie: N 42°25’37 / E 18°46’10

Vlak na vertrek op een plek iets hoger dan zeeniveau met uitzicht op Kotor hebben we ons ontbijtje gedaan. Terwijl wij ontbijten nadert er weer een nieuw cruiseschip, genaamd Oceana!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oceana_(schip,_2000)

Het uitzicht is hier subliem en vergelijkbaar met de fjord in het Noorse Geiranger.

UITZICHT OP MEER VAN KOTOR (MONTENEGRO)

Inmiddels staan we aan de voet van een spectaculaire bergweg van Kotor richting Cetinje. Je passeert hier maar liefst 25 haarspeldbochten. Tja de Benz moest er wel effe tegenaan, een beste klim van zo`n anderhalve uur, wel inclusief tig stops.

Mocht je een bezoek aan Kotor brengen dan mag je deze bergweg zeker niet missen. Ik heb misschien iets wat teveel foto`s in het 2^e fotoalbum geplaatst maar dat komt misschien omdat ik nog steeds onder de indruk ben van deze mooie weg met dat gigantische uitzicht. Zeker geen weg om met een caravan te rijden. Je kunt elkaar op heel veel plekken niet tegelijk passeren en veel te krappe bochten, vandaar.
In het centrum van Cetinje hebben we in het centrum een heerlijke bak cappuccino gedronken. Kosten voor 2 bakkies cappuccino en 2 glazen water 2 euro.  Het leven is hier spotgoedkoop.
Het was een mooie rit door het binnenland van Montenegro. Op x moment stonden we opeens op een soort van balkon met in de diepte de Adriatische zee, met de schitterende badplaats Budva. Je ziet hier veel Servische, Bulgaarse en Russische toeristen.

We zijn vlak voor Bar gestopt om een broodje te eten. Daarna zijn we doorgereden naar Camping Safari Beach in Ulcinj, dit is behoorlijk gelegen in het zuiden van Montenegro. http://www.safaribeach.me/de

Temperatuur is op dit moment 26 graden, zwemweer. We staan hier strak aan zee dus goed vol te houden.
Morgen steken we de grens over naar Albanië.

Inmiddels hebben we een 2e Fotoalbum aangemaakt:
Klik op onderstaande link om deel 2 Online Fotoalbum Balkan 2015 te openen.
http://www.mijnalbum.nl/Album=ZVO8GGLH

Dag 08: Zaterdag 5 september 2015 (Sveti Petar na Moru > Trogir, 121 km)
Primosten, Sibenik & Trogir:
We worden rond 7.00 wakker door het onweer, het begint te waaien en kort daarop regen! Het is gelukkig van korte duur.
Vandaag gaat onze reis verder richting het zuiden.

Vanaf nu rijden we hoofdzakelijk veelal de weg iets hoger gelegen strak langs de Adriatische kust. Het is een provinciale slingerweg. Tijdens deze dag genieten we langs de kuststrook van de mooie vergezichten en mooie stadjes die wij bezoeken zoals Sibenik en Primosten. De stranden worden steeds mooier en het water lijkt steeds meer glashelder te worden zeker rondom Primosten.
Iets voorbij Primosten op een mooi hoog uitzichtspunt langs zee staat langs de weg op een parking een Kroatische olijvenboer zijn handel te verkopen! Hij is in bezit van een VW Bully T1, een voormalige auto van de vrijwillige brandweer uit Duitsland. Op de deuren zijn de teksten van herkomst nog leesbaar. Terwijl ik deze oldtimer aanschouw en met de Kroaat aan de praat ben voegen zich nog twee dol enthousiaste Duitsers van mijn leeftijd aan. Zij gaan helemaal uit hun dak. Wat blijkt….. zij komen uit de plaats van herkomst van deze Bully en vertellen een korte anekdote over deze auto. Zij kennen deze auto. Deze auto blijkt indertijd onder de vingers van een bekende door te zijn verkocht en moest het toen doen met een “afgedankte” T2. Omdat wij alle drie zo enthousiast waren werd deze Kroaat hierin meegenomen. Hij gaf een rondleiding in zijn Bully. Matten eruit om te laten zien dat de bodem in nieuw staat was, achterklep open omdat dat ook voor de motor van toepassing was. Daarna werd de motor gestart en ja hoor deze draaide als nieuw, een naaimachine. Rillingen……… Er werden natuurlijk een aantal foto`s gemaakt van ons drieën. Tja zo kom je nog eens iets tegen.

Rond het middaguur komen we na een mooie rit aan in Trogir, een Unesco stadje. Trogir ligt ongeveer 20 km noordelijk van Split.
Dit is de derde keer dat wij Trogir bezoeken en blijven overnachten. Wel telkens op verschillende locaties. Trogir blijft na plaatsen zoals Dubrovnik en Split een highlight. We staan na aankomst in eerste instantie net iets buiten Trogir strak aan zee. Maar ’s avonds besluiten we nadat de zon plaats had gemaakt voor een fikse onweersbui, zeg maar wolkbreuk om naar de jachthaven te rijden, 3 km verderop. Hier konden we achter een slagboom op  een bewaakte parkeerplaats van de “Marina” jachthaven overnachten.
Marina Trogir, Locatie: N 43°30’46 / E 16°14’47.

Dag 09: Zondag 6 september 2015 (Trogir > Omis, 47 km)
Omis:
Zondagmorgen rijden we rond half negen van het jachthaven terrein in Trogir af. Kosten voor deze overnachting een goede 10 euro.
We rijden terug naar de plek van gistermiddag, 3 km verderop. We hadden daar Free Wifi in de lucht, dus even de weblog bijwerken.

Nadat we de koffie genuttigd hebben rijden we via Split door naar Omis. Bij Omis begint de Makarska kuststrook en die is mooi, heel mooi. Wat ons nu weer opviel is dat de meeste campings in deze regio behoorlijk vol staan. Gisteren werden we bij het inrijden in Trogir door een tegemoet komende Nederlandse Camperaar gewaarschuwd dat doorrijden door Trogir richting een camping geen zin had, Complett! Maar goed daar hadden wij in dit geval geen last van omdat wij in eerste instantie vrij geparkeerd aan zee stonden en ’s avonds naar de jachthaven zijn gereden en die overnachtingsplek moet je maar net weten.

Vandaag is het maar 47 km toeren dus we komen vroeg aan op Camping Galeb in Omis. We zijn op tijd gearriveerd dus er zijn nog redelijk wat vrije plekken. Het loopt hier trouwens in de loop van de dag wel behoorlijk vol, de betere plekken zijn eind van de middag bezet. Geen zwembad hier maar wel een schitterend strand. Aan de overkant van de zee ligt het eiland Brac, staat wereldwijd bekend om zijn witte marmer wat daar gedolven wordt.

Je ziet hier trouwens naast veel Duitsers, Oostenrijkers en Zwitsers veel Oostblokkers zoals Slowaken, Tsjechen en Polen. Je ziet dat landen zoals Polen zich snel ontwikkelen en dat zie je terugkomen in het toerisme. Rijden niet met de kleinste auto`s of campers rond. Ook in de jachthaven van Trogir veel dikke auto`s met kentekenplaten uit deze Oostblok landen.

Dag 10: Maandag 7 september 2015 (Rustdag Omis).
Omis & Split:
Vanmorgen zijn we op de Piaggio gestapt!
Vandaag wordt het een graag of 27 dus op naar Split wat zo’n 20 km noordelijk van ons ligt. Het is lekker toeren langs de kust.

Er lopen veel toeristen in Split, de sfeer is daarmee goed. We pakken na aankomst eerst in het hart van Split een terrasje om daar van een lekkere bak cappuccino te genieten.
Als je vanaf de boulevard het centrum in loopt dan loop je een soort van ondergrondse tunnels met schitterende gewelven. In deze tunnels staan allerlei kraampjes met prullaria, persoon vind ik dit afbreuk doen aan die schitterende tunnels. Nadat we door allerlei smalle straatjes van het oude centrum van Split hebben lopen we via de schitterende boulevard terug naar onze Piaggio. We rijden nog even naar een groot bouwcentrum “Bauhaus” een soort van Praxis maar dan een aantal keren groter en met veel meer professioneel materiaal. Hier is op bouw & gereedschap gebied echt van alles te koop. Ik kan hier met volle teugen van genieten om te zien wat er allemaal te koop is op dit gebied. Kunnen ze in NL nog wat van leren.

We rijden terug naar onze camping in Omis want onze magen beginnen te knorren. Na de lunch hebben we onze stoeltjes opgepakt en zijn naar het strand gelopen. Stoel op de relax stand.

Eind van de middag zijn we wederom op de Piaggio gestapt en zijn het bergachtige achterland van Omis ingereden. Doel: Rode wijn kopen bij een wijn boerinnetje die wij in 2011 ook bezocht hebben. We hadden het snel gevonden en we kunnen weer een aantal glazen vullen.
Langs deze route die wij gereden hebben loopt in het dal een snelstromende rivier waar veel geraft wordt.
Nadat we de wijn in onze scooterkoffer opgeborgen hebben rijden we door richting de kust. We komen halverwege Omis en Makarska uit. Dit is eigenlijk een van de mooiste punten van deze Makarska kuststrook. We hebben hier stilgestaan en een tijdje genoten van het uitzicht. Bijzondere plek, highlight!
Op dat moment staat het klokje alweer op zo’n 18.00 uur, tijd om te eten. We draaien iets verderop van de doorgaande weg en duiken redelijk stijl naar beneden af naar de kust, plaatsje Pisak. Het is een doodlopend weggetje. Pisak is een klein dorpje met alles erop en eraan, winkeltjes, een paar eettentjes en een mooi klein strandje. Wij pakken een eettentje strak aan het water. Er staan 2 koks bij ons terras bij een grote grille vlees & vis aan het grillen. Zo dat ruikt lekker. We hebben hier heerlijk gegeten terwijl het zonnetje achter de bergen verdween. En zo vliegen de dagen voorbij.

Dag 11: Dinsdag 8 september 2015 (Omis > Krvavica, 35 km).
Makarska kuststrook:
Vanmorgen voordat wij zijn vertrokken eerst even onderhoud aan de watertanks. We hebben 2 waterstanks aan boord, 1 voor schoonwater (100 ltr) en 1 tank voor grijswater (75(vuil).
Camping Galeb is voorzien van een mooie Saniplaats. Dus even schoon water bijgetankt en de vuilwatertank leeg laten lopen.

Vanaf nu rijden we langs de Makarska kuststrook (Biakovo gebergte).
https://nl.wikipedia.org/wiki/Biokovo
Dit is een bijzonder mooie kuststrook om te rijden.

Vandaag maar een klein stukje rijden, 35 km). Wij rijden naar AutoCamp Krvavica, een kleinschalige camping onder de pijnbomen. Het is hier heerlijk, de krekels maken hier volop geluid. Het strand is op 2 min. lopen.
http://autocamp-krvavica.com/de/photo-gallery

Tijdens de route naar deze camping zijn we halverwege van de doorgaande route afgedraaid en reden we naar beneden richting Brela en uiteindelijk door het plaatsje heen gereden. Deze afslag was verboden voor voertuigen boven 2,7 ton maar kon de verleiding niet weerstaan omdat Brela een bijzonder mooi stadje zou zijn met een Blue Lagoon strand en zijn we toch maar even deze weg toch ingeslagen. Inderdaad het was een smalle weg. Vlak voor de kust ligt hier op dit moment een kapitale jacht, heeft een vorm van een duikboot. Eerder deze week zagen we bij Trogir deze bijzondere jacht ook al voor anker liggen op zee. Bij nader onderzoek blijkt dit deze geweldige mooie jacht van een jonge Rus te zijn.
Zie de volgende links:
http://www.opreis.nl/jacht-van-de-week/
http://www.isoper.com/nieuws/algemeen/claim-rijke-rus-tegen-akzonobel/

Nadat we zeer vriendelijk zijn ontvangen door de Camping eigenaar en de Benz hebben geparkeerd op AutoCamp Krvavica stappen we op de Piaggio en rijden we zo`n 10 km terug langs de kust naar het mooie plaatsje Brela waar we met de Benz al doorheen zijn gereden. Vanmiddag hebben we hier heerlijk van het mooie water genoten. Strandcijfer gewoon een dikke 10. Ook hier is het toerisme buitenom Zwitsers, Oostenrijker en Duitsers veelachtig op Oostblokkers gericht. Weinig Nederlanders hier. Met een scooter kun je hier je eigen gemakkelijk verplaatsen zeker als het gaat om plaatsjes zoals Brela waar het overal smalletjes is.

Na het strandbezoek aan Brela zijn we via onze Camping nog even doorgereden naar Makarska. Van hieruit kun je bijvoorbeeld ook met de Ferryboot naar Hvar of Brac. Via deze link krijg je wat meer indrukken van Makarska. Een echte aanrader, centraal gelegen tussen Split & Dubrovnik de parel van Kroatië. http://www.makarska-riviera.nl/

De bijbehorende foto`s zijn toegevoegd aan het Online Fotoalbum Balkan 2015!
Klik op onderstaande link om het Online fotoalbum te openen!
http://www.mijnalbum.nl/Album=DFYJ8RBS

Dag 06: Donderdag 3 september 2015 (Rustdag KRK, 0 km)
Vrbnik & Baska:
Het wordt vandaag weer een zonnige zon, rond 30 graden. Kortom mooi weer om er met de motorscooter op uit te gaan om het eiland KRK te verkennen!
We hebben twee plaatsen die we vandaag gaan bezoeken, Vrbnik en Baska!
Vrbnik is een oud authentiek plaatsje gelegen op een rots aan zee en Baska heeft een schitterend strand (1800 mtr) van zand en heel fijn kiezelsteen. Vrbnik ligt ongeveer 11 km van onze camping in KRK. Het is hier behoorlijk heuvelachtig en wegen met een helling percentage van 9% kom je tegen. Vrbnik is een nog behoorlijk in originele staat d.w.z. er staan ook nog diverse oude gebouwen leeg met veel achterstallig onderhoud. Het is een sfeervol mooi oud stadje en zeker de moeite waard om te bekijken.

Rond de middag rijden we richting Baska, vanaf Vrbnik een kleine 20 km rijden. Dit is een schitterende weg die via een beste helling uiteindelijk over een bergrug loopt waar je een geweldig uitzicht hebt over het eiland KRK. Baska ligt in een baai en ligt daardoor mooi beschut. Bij aankomst rijden we over de boulevard van Baska, die zo’n 1800 mtr lang is en parkeren onze Piaggio. We vinden ondanks de drukte al snel een vrije plek om onze handdoeken neer te leggen. Baska heeft een leuke boulevard met veel eettentjes en winkeltjes. Wij hebben hier gegeten en het was op z’n Oostenrijks. Een schnitzel die over de uiteinden van het bord hing hahah. Het water is hier echt glashelder en ook ideaal voor kinderen omdat je gemakkelijk het water inloopt via heel/heel fijn grind). Voor lekker zwemmen is Baska een echte aanrader! In Biaska was voorheen ook een ferryboot die het eiland KRK verbond met het vaste land van Kroatië maar is opgeheven.
Eind van de middag zijn we teruggereden naar het stadje KRK om dit nog bij daglicht te bekijken. Het was tot tegenstelling van gisteravond niet sfeervol en druk en terrasjes waren nog redelijk verlaten.

Dag 07: Vrijdag 4 september 2015 (KRK > Sveti Petar na Moru, 256 km)
Zadar & Pag:
In de vroege onweer en het begint te regenen. Rond de klok van 8 uur is het droog, het zonnetje komt erbij en wordt het al weer snel warm. Wij trekken vandaag verder langs de Adriatische kust richting Zadar.
Tijdens onze vorige Griekenland terugreis zijn we Zadar voorbij gereden dus nu een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

De kusstrookweg ter hoogte van KRK naar Dubrovnik heeft een lengte van zo`n 500 km en dat is alleen maar via mooie slingerwegen vaak iets hoger gelegen langs de kust. Vindt het zelf een van de mooiste kustwegen van Europa die wij tot op heden hebben gereden.

Ter hoogte van Prizna (vasteland) ten oosten van het eiland Pag heb je een bijzonder mooi uitzicht op het eiland Pag! Een kale rotsachtige verschijning, heel apart. We besluiten van onze doorgaande route langs de kusstrook af te wijken en rijden via een kronkelachtige weg naar beneden richting Prizna gelegen strak aan de kusstrook. Via een ferryboot van Jadrolinija varen we over naar het eiland Pag. Kosten enkele reis: 192 Kuna voor een camper incl. 2 personen tot 7 meter, omgerekend een goede 30 euro.
Bij het verlaten van de ferryboot zien we dat de bodem van Pag bestaat uit wit/geelachtig gesteente, super mooi om te zien.

Halverwege het eiland stoppen we bij de hoofdplaats van dit eiland, plaatsje Pag. Niet groot maar wel sfeervol en mooi gelegen. En ja hoor de onweer achtervolgt ons en de eerste klappen vallen tijdens ons bezoek aan een eettent. De bediening weet geen raad om alle klanten naar binnen te krijgen. Er ontstaat grote hectiek bij de bediening, de grote terrasschermen moeten ala minuut ingedraaid worden i.v.m. het weer. We vluchten naar binnen maar die ruimte blijkt al snel niet al te groot en schuiven wij vervolgens aan bij een aantal Duitse toeristen, ook leuk toch! Nadat we onze spaghetti hebben genuttigd is het onweer inmiddels alweer voorbij getrokken. Het zonnetje staat weer hoog aan de hemel en de temperatuur meter slaat weer zomers uit.

Vlak voor Zadar (16 km) rijden we het stadje Nin in. Vlak voor Nin stoppen we bij een zoutfabriekje. Hier zie je uitgestrekte velden/bassins met water waar het zout wordt gewonnen. We lopen even het winkeltje in bij deze fabriek, altijd leuk. Je ziet hier d.m.v. grote posters op welke wijze het zout in de loop van de tijd werd/wordt gewonnen. Tevens wordt in het fabriekswinkeltje allerlei artikelen gerelateerd aan gewonnen zout verkocht. Onze tas blijft wonderbaarlijk leeg deze keer hahaha. Nog een kleine 16 km naar het centrum van Zadar. We parkeren onze Benz in het hart van Zadar. We kijken onze ogen weer uit, een echte oude Kroatische stad met stadswal en zijn glimmende marmeren wandelpaden. Terwijl wij door het centrum lopen begint het weer te donderen in de lucht, een heftige onweersbui wordt een feit. Wij zitten op dit moment lekker droog op een terrasje die inmiddels tjokvol is gelopen.

Het klokje tikt zo snel voorbij en het is alweer eind van de middag. We rijden verder zuidelijk en zo`n 16 km ten zuiden van Zadar, Sveti Petar na Moru hebben we een kleinschalige ACSI camping op het oog. AutoCamp Martin, Locatie: N 43°59’58 / E 15°22’06. Kosten overnachting 17 euro. Zeer vriendelijk worden we hier ontvangen door de eigenaresse. Dit blijkt een mooie camperplaats met zeer nette sanitaire voorzieningen. We staan met de neus strak aan zee. Het is een mooie avond hier, we zitten met een glas wijn op een bankje voor onze Benz met uitzicht op zee.
Wordt vervolgd…..