Beste lezers.
Heeft even geduurd maar daar is ie dan!!!!!!!
Jullie hadden nog een Update reisverslag tegoed van ons, de laatste in deze reeks van verslagen van deze geweldige reis.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze verslagen en op deze manier een kleine indruk hebben gekregen wat dit deel van Amerika te bieden heeft.
Ik kan dit deel van Amerika zeker aanraden. Het is qua natuur maar ook hoe de Amerikanen met elkaar omgaan absoluut niet te vergelijken met Nederland /Europa.

Hieronder het laatste verslag wat Lia op papier heeft gezet tijdens deze rondreis.

Zaterdag 01 oktober 2016.
Rustdag Greenbrae (bezoek San Francisco)
Eerst Jordy feliciteren en dan om 9 uur weg. Even koffie drinken en dan de ferry nemen vanaf Greenbrae naar San Francisco. We gebruiken een Clipperkaart die we moeten uploaden bij de opstapplaats.

Clipper tickets

Vertrek vanuit haven Greenbrae

De vaartocht naar San Francisco is mooi maar wel met een koud windje. De ferry doet er een uur over dus we zijn blij dat we ons jasje voor het eerst op deze reis aan kunnen doen. We zijn nog maar net de haven uitgevaren en zien we aan de linkerzijde een grote gevangenis. Aan de buiten zijde een grote kooi waar een grote groep gedetineerden in oranje overalls liepen! Bij terugkomst gegoogled en bleek dit de San Quentin State Prison te zijn.

De San Quentin State Prison staat op een groot stuk land langs de noordkust van San Francisco Bay. Het gebouw is in juli 1852 in gebruik genomen en daarmee de oudste gevangenis van Californië. De gevangenis is gebouwd door de gevangenen zelf, zo sliepen ze ‘s nachts op de ‘bajesboot’ de Waban en bouwden ze overdag. Tevens bevinden Californiës enige dodencellen en gaskamer zich hier, de laatste wordt sinds 1994 niet meer gebruikt, veroordeelden worden louter nog geëxecuteerd door middel van de dodelijke injectie.

San Quentin Prison

San Quentin Prison

Iets verderop hebben we een gigantisch mooi zij uitzicht op de The Richmond Bridge , zie vorig verslag met foto`s).

Uitzicht op The Richmond Bridge

Niet veel verder passeren we het Eiland Alcatraz en krijgen we in de verte de Golden Gate Bridge in het zicht.

Als de skyline van San Francisco opdoemt, zien we een opvallend bord met de tekst PORT OF SAN FRANCISCO.

Skyline San Francisco

Aankomst San Francisco

We lopen over de markt die zo dicht bij de haven ligt dat het wel een drijvende markt lijkt en komen dan op een drukke gezellige boulevard met skaters, joggers, bikelaners en wandelaars.

Halverwege de boulevard slaan we af naar Chinatown.
We zien daar in niet te schone straten, veel Aziatische winkels en mensen.

China Town San Francisco

China Town San Francisco

Hier vernemen we voor het eerst iets van de voorverkiezingen die op dit moment plaatsvinden.
Blijkbaar is Trump in dit gedeelte van Amerika niet populair.
Zie onderstaande afbeelding!

Spandoek in San Francisco

We zoeken een opstapplaats voor de Cable Car, een ouderwetse tram die dmv een kabel in het wegdek wordt geleid en met handen en voeten wordt bediend.
Maar we kunnen niet zo gemakkelijk opstappen want de Cable Cars zitten veelal propvol met als gevolg dat veel mensen ook helemaal buitenboord hangen. Maar dan heb je wel het mooiste uitzicht hahaha. Als we op de top van de heuvel eindelijk kunnen instappen, genieten we van het fraaie uitzicht terwijl we redelijk hard naar beneden gaan en soms tegen elkaar worden geduwd als er behoorlijk hard geremd moet worden d.m.v. een hele grote handrem. Deze handrem staat in tegenstelling van een auto verticaal in de cabine van een Cablecar en telkens als er geremd moet worden en dat gebeurt continue als je bijv van een berg afgaat dan is de bestuurder fiks met deze handrem aan de slag. De bestuurder is dan ook fors gebouwd.

Cable Car San Francisco

Cable Car (San Francisco)

Cable Car (San Francisco)

We lopen van het eindpunt van de Cable Car naar de ernaast gelegen beroemde chocoladefabriek van Ghirardelli en kunnen de verleiding niet weerstaan om ijs en chocolade te kopen.

https://www.ghirardelli.com/locator/westfield-san-francisco-ca#RF6Xq4qIMKa4qyDB.97

Ghirardelli (San Francisco)

Ghirardelli (San Francisco)

Daarna wandelen van Pier 41 naar Fisherman’s Wharf. Wat een drukte: muzikanten, doorgedraaide mensen en goochelaars bepalen de sfeer die heel gemoedelijk is.

Fischermans Wharf San Francisco

Fischermans Wharf San Francisco (op de achtergrond Alcatraz)

Fischermans Wharf San Francisco

Fischermans Wharf San Francisco

We eten wat in het Hard Rock café en zitten heerlijk in het zonnetje. De efficiency van de Amerikaanse terrasbediening ontgaat ons. Er zijn veel lege tafels maar we moeten 20 minuten wachten. Als eigenwijze Nederlanders blijven we niet staan maar gaan aan een lege tafel zitten en er wordt een telefoon op tafel gelegd. Na 30 minuten rinkelt die en komt de bediening. Eindelijk kunnen we onze dorst lessen met een heerlijk drankje. Na veel lopen gaan we terug met de Ferry Golden Gateboat. Moe maar voldaan. Morgen keren we terug.

Zondag 02 oktober 2016.
Rustdag Greenbrae (bezoek San Francisco/Alcatraz en Golden Gate)
Vanmorgen vroeg op want we moeten om 10.30 uur de boot vanaf San Francisco naar eiland Alcatraz hebben.
De ferry van Greenbrae naar San Francisco vaart niet op zondag en we besluiten om met de bus via de Golden Gate Bridge naar San Francisco te reizen.
Ineke en Lia denken dat we met gemak de bus van 8.30 uur kunnen hebben maar de mannen willen meer tijd dus nemen we de bus van 7.30 uur!!!!!!!  Bus 70 kunnen we snel vinden, dus we staan om 7.15 uur bij de halte in Greenbrae. De bus komt precies op tijd. We rijden over de Golden Gate Bridge San Francisco binnen en krijgen Cityseeïng met enorm veel zwervers. Bijna beschamend op deze vroeg ochtend. De buschauffeur tipt ons wanneer we eruit moeten en we lopen in 10 minuten naar de Boulevard. Om 8.30 uur zitten we bij Starbucks en zien een massa mensen die starten voor The Bridge to Bridge race, een hardloop evenement.

Bridge to Bridge (San Francisco). Tijd voor een bakkie Starbucks!

Bridge to Bridge (San Francisco)

Daarna nog een uurtje wachten op de boot naar Alcatraz.

Vertrek naar eiland Alcatraz (San Francisco)

Alcatraz

Dit was een bijzondere ervaring om de geschiedenis te horen van fort, naar bezet gebied door de indianen tot gevangenis. Als je aankomt zie je in groot geschilderde letters WELCOME INDIANS, wat erop duidt dat Alcatraz een periode door de indianen bezet is geweest zodat ze een eigen plek konden creëren, waar ze in vrijheid wilden leven. Een prachtig eiland.

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Voordat het fort/gevangenis Alcatraz op dit eiland werd gebouwd werd dit eiland volop bewoond door pelikanen.

Alcatraz betekend in het Spaans > Pelikaan.

Het woord Alcatraz, betekend in het Spaans “pelikaan” 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alcatraz

We hadden een goede gids die ons de bijzonderheden van het eiland vertelde. Daarna gingen we het cellenblok van de gevangenis in, waar we een Nederlandse audiotour kregen met een ingesproken rauwe, hese stem zodat je bijna denkt dat een gevangene je zijn levensverhaal vertelt. Heel invoelend als je door het cellenblok loopt.

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Uitzicht vanaf Alcatraz op San Francisco

Alcatraz (Vluchtgang via uitgehakken rooster/muur)

Alcatraz (hier hangt de “beroemde vlucht sleutel”)

Rond 15.30 uur terug op de Embarcadero boulevard. We eten wat en zoeken de bus naar de Golden Gatebridge. Snel gevonden naast de bekende chocoladefabriek. We lopen een stuk over de Golden Gatebridge maar het is winderig en koud. We lopen terug en wachten op de bus die ons naar het RV park brengt. Die kwam snel en de buschauffeur zegt dat we de goede bus hebben. DUS NIET!!!!!!

We rijden het RV park voorbij en blijven op de linkerbaan. Voorlopig geen afslag!!!!
We vragen voor de derde keer of we in de goed bus zitten en dan antwoordt hij dat we terug moeten. ASHHOLE!!!

Na lang zoeken vinden we bus 70 weer die ons zonder betaling mee terug neemt. Dat was een meevaller want onze clipperkaart was, zeer tegen de zin van Peter niet meer opgewaardeerd. Uiteindelijk komen we rond 19.30 aan. 13 uur op pad geweest.

Maandag 03 oktober 2016.
Greenbrae (San Francisco) > Monterey (212 km)
Rond 9 uur vertrokken uit San Francisco. De rit naar en over de Golden Gatebridge verliep zonder file. Je moet achteraf tol betalen door te melden dat je erover heen gereden bent. Dat was nog wel een dingetje en niet geheel duidelijk hoe we moesten betalen. Maar toch gelukt, dankzij Peters doorzettingsvermogen.

We rijden via de Golden Gate Bridge dwars door San Francisco naar HIGHWAY 1 en direct zie je dan rotsachtige stranden en kleine baaien waar surfers hun hart kunnen ophalen. Na een stukje kuststrook gaan we iets landinwaarts en zien enorme stukken landbouwgrond met een massa werknemers die gebukt staan om aardbeien, pompoenen en groenten te oogsten. Hoogstwaarschijnlijk Mexicanen.

We komen aan in Santa Cruz waar we op het strand lunchen, om door te rijden naar Monterey. Daar was een echte Fisherman’s Warf met heerlijke visrestaurants. Jammer dat we al geluncht hadden. We spotten veel zeehonden en zeeleeuwen in overvloed. Sommige dieren probeerden zelfs in een boot te springen, een heel bijzondere daad want het percentage sprongen dat lukte was gering. De meeste dieren lagen heerlijk in het zonnetje op de vlonders onder de restaurants.

Je kon voor $40 de haven uit met de boot om walvissen te spotten, maar dat was een tocht van 3 uur. We besloten om voor het donker een slaapplaats te zoeken en hebben die uiteindelijk toch snel gevonden in een straatje achter het strand in een park met naast ons de skatebaan en achter ons het honkbalveld. Welterusten, we liggen er veilig!!

Dinsdag 04 oktober 2016.
Monterey > Cambria (Pacific Ocean) (182 km)
Vanaf Monterey rijden we de Scenic View Oceandrive een weg die prachtig langs de Oceaan loopt. Al snel komen we op de 17 mile drive, waar we $10 moeten betalen om langs prachtige huizen en een golfbaan te rijden die allemaal op de oceaan uitkijken.
Als we koffie drinken spotten we een aantal dolfijnen, die heel dicht bij het rif aan de kust zwemmen, niet meer dan 10 meter van ons vandaan. Leuk om ze te zien, dan hoef je dus niet met de boot mee.
Aan het eind van de 17 mile drive ligt Pebble Beach, een prachtig wit zandstrand. Als we nog iets doorrijden komen we in het schattige stadje Carmel waar Clint Eastwood ooit burgemeester was.

Daarna gaan we weer Highway 1 op. Wat een slingerdeslang door alweer een hoog gebergte. Het zijn prachtige rotsen in combinatie met enorme dieptesnaar de oceaan. Aan het eind van de rotspartijen na ongeveer 3 uur rijden zien we grote witte stenen op het strand. O, nee, het zijn zeeolifanten die daar heerlijk uitrusten na het spelen in de oceaan. We stoppen een stukje verder om uit te rusten en te genieten van het zonnetje en ook hier komen de zeeleeuwen en de zeehonden zowat tot aan de branding. Het water is superkoud, dus niemand gaat erin. Anders zou je zo tussen hen in kunnen zwemmen. We overnachten ter hoogte van Hearst Castle. Wie weet waar we morgen weer staan.

Woensdag 04 oktober 2016.
Cambria > Carpinteria (Pacific Ocean) (274 km)
We hebben heerlijk overnacht op een superrustige camping. Vandaag vervolgen we onze weg langs de kust naar San Luis en Santa Barbara. De weg langs de kust is mooi maar bij San Luis moeten we weer een stuk het binnenland in en dat hebben we wel gezeten.

Doordat we een stuk Highway hebben genomen zijn we eerder in Santa Barbara dan gedacht, dus we kunnen nog even naar het strand. Het is moeilijk om een RV plek te vinden, want de weg leidt ons langs dure huizen met veel privégrond.

Uiteindelijk vinden we een betaalde parkeerplek $4 per uur. We blijven de middag op het strand en aan het eind van de dag besluiten we om naar Carpinteria te rijden ongeveer 13 kilometer van Santa Barbara en 87 kilometer van Los Angeles. In Carpinteria is er een camping aan het strand en het is ook heerlijk weer. Misschien blijven we hier morgen ook wel staan en kunnen we dus rustig aandoen en heerlijk uitslapen.  MMMMMMM.

Donderdag 05 oktober 2016.
Carpinteria ) > Malibu (Pacific Ocean) (66 km)
We doen vandaag voor het eerst deze reis rustig aan. Peter en Arie hebben Starbucks en dus mobiel goed bereik. We lopen door Carpinteria en hebben het dan wel gezien. We besluiten om rond 12.00 uur te vertrekken. Het is nog 78 kilometer naar Road Bear en als we nog een dorpje verderop langs het strand kunnen staan dan is dat ook leuk.

De camping bij Carpinteria lag aan het strand en dolfijnen en zeehonden komen gewoon langs zwemmen.

We rijden via Ventura naar Santa Monica. Daar vinden we een Campground langs het strand.

Aan de ene kant de Highway 1 en aan de andere kant de Pacific. Een supermooie afscheidsavond met een prachtige zonsondergang. Op deze plek zouden we gemakkelijk nog een paar dagen kunnen verblijven maar helaas gaan we morgen de camper inleveren en naar huis. Dit laatste strand was een mooi cadeautje. Het weer was heerlijk, een warme föhn, een rustgevende branding en een prachtig uitzicht.

Met een goed gevoel kunnen we afscheid nemen van Amerika en geven de overgebleven boodschappen aan de buren die uit Los Angeles komen en voor een paar degen willen genieten.

Vrijdag 06 oktober 2016.
Malibu > Augora Hills (Camper terugbrengen) (43 km)
We rijden in een uurtje naar Road Bear en kunnen voor 11.00 uur de camper inleveren. De camper wordt gecheckt en anders dan dat er vermeldt wordt op het contract kan je hier ook nog overgebleven boodschappen inleveren. Inderdaad mensen die nog op reis gaan kunnen dan hun eerste boodschappen hier gratis inslaan en dat zien we dan ook mensen doen.

We worden in een busje van Road Bear naar het vliegveld gebracht en we krijgen een toeristische mooie route. Dat stellen we zeer op prijs want de heenweg dwars door die grote stad Los Angeles was niet relaxed. Dus met een andere view op Los Angeles verlaten we Amerika. Het was echt een bijzondere reis.

Eenmaal terug in Nederland moeten we wennen aan het o zo kleine dichtbevolkte Nederland.

Ps.
Overige foto`s worden aankomende week toegevoegd aan dit verslag!
Grtz Arie

Woensdag 28 september 2016.
Hume via Fresno > Yosemite (242 km)
Nadat we hier een nacht hebben gestaan op Campground Azalea in Hume, overigens een aanrader wat een stilte hier, rijden we `s morgen (woensdag 28 sept) via Fresno naar Yosemite NP.

Azalea Campground Hume

Inmiddels heeft onze koelkast het begeven en hebben we na telefonisch overleg met Road Bear afgesproken dat we in Fresno naar een RV bedrijf kunnen rijden om het probleem op te  laten lossen.
Gelukkig konden wij onze spullen bij Lia in de koelkast kwijt.

In Fresno bij Andy`s RV hebben we een kleine 1.5 uur gestaan en blijkt later op de rit richting Yosemite dat de koelkast weer dezelfde kuren vertoond, kortom de reparatie was geen succes.

Andy`s RV in Fresno

Andy`s RV in Fresno

Rabobank USA

Oeps onderweg rijden we langs een gebouw van Rabobank, de dag van Peter kan niet meer kapot. Heeft toch wel een beetje heimwee naar zijn werk zeg maar hahaha.
Eerst maar doorrijden naar Yosemite, Campground Upper Pines. Hier hebben we namelijk 2 nachten vooraf in NL gereserveerd. Wederom geen verkeerde actie want alles hier in de omgeving is volgeboekt.

Campground Upper Pines / Yosemite

Campground Upper Pines / Yosemite

Campground Upper Pines / Yosemite

Campground Upper Pines – Yosemite:
https://www.youtube.com/watch?v=pxgutXhETfo
We staan hier diep, ver weg van de bewoonde wereld midden in het National Park onder hele hoge bomen. Na aankomst zo rond de klok van 14.00u gaan we na installatie van onze RV op verkenning uit en pakken de Shuttlebus naar Yosemite om dit plaatsje van dichterbij te bekijken.
Het ziet er hier allemaal gelikt uit. `s avonds het kampvuur weer lekker aan. `s nachts koelt het hier behoorlijk af want we zitten hier toch op zo`n 1700 mtr hoogte.

Donderdag 29 september 2016.
Trails bewandeld
Voor de volgende dag (zaterdag) heeft Peter een bijzonder mooie Trail in gedachte. Voor zijn doen een beste zeg maar.
Al snel blijkt naar aanvang van deze Trail dat dit wel erg veel lijkt op een soort van Mac Donalds Trail. Dit blijkt een wandeling/trail voor watjes. We grijpen in hahaha. We besluiten deze trail te verlengen en verder door te klimmen naar boven…………! We starten bij Shuttle-bus station nr 16.

Hier begint de Mist Trail die leidt naar de Vernal Fall, Nevada Fall en John Muir Trail. Iets voorbij de Vernal Fall slaan wij na behoorlijk te hebben geklommen rechtsaf en lopen richting Clarck Point. We waren op het punt van rechtsaf slaan niet helemaal zeker van onze te nemen move niet helemaal zeker van deze aktie maar een oudere Amerikaan die in bezit was van een goede wandelkaart bevestigde dat wij die kant op moesten (rechtsaf). vervolgens lopen we na Clarck Point wederom rechtsaf om via een gedeelte van John Muir Trail terug te keren bij het beginpunt station 16. Hiermee maken we een mooi rondje. Zeker geen Mac Donalds Trail.

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

Mist Trail Yosemite

We stappen de Shuttle-bus in en rijden terug naar Yosemite Village en stappen uit bij The Majestic Yosemite Hotel.

Busstop bij The Majestic Hotel Yosemite
Wij hadden van een toerist gehoord dat we dit beslist niet mochten missen. Je kon daar voortreffelijk koffie drinken. Het blijkt een hele sjieke Lodge te zijn, zeer exclusief en lijkt op een Oase voor de rijkste der aarde. We lopen door het Hotel en aan de achterzijde is een groot terras.

The Majestic Hotel Yosemite

The Majestic Hotel Yosemite

We ploffen hier neer en tot onze grote verbazing lopen hier de herten in de tuin hahaha. We bestellen geen koffie maar een wijntje en een biertje met z`n vieren. Tja dat hebben we wel verdiend na zo`n beste wandeling.

`s Avonds steken we de BBQ weer aan, gezellig! Het is hier geweldig.

Campground Upper Pines / Yosemite

Campground Upper Pines / Yosemite

Vrijdag 30 september 2016.
Yosemite > Greenbrae (San Francisco) (328 km)
We rijden `s morgen om 08.00 uur weg van onze Campground Upper Pines. Voordat we de weg op gaan eerst nog even het favoriete ritueel van Peter uitvoeren. Dump Station!
Vuil water lozen en nieuw water tanken net iets buiten onze Campground.
Op zich is dit in Amerika allemaal goed geregeld.
Op naar San Leandro, een vestiging van Road Bear. San Leandro ligt op zich op de route richting San Francisco, ligt aan de andere kant van de baai tov San Francisco. No problem.
Onze TomTom leidt ons daar keurig naar toe. Onderweg rijden we weer door gigantische mooie gebieden.

Ergens tussen Yosemite en San Leandro

Ergens lekker ontbijten (Priest Station) tussen Yosemite en San Leandro

Ergens lekker ontbijten (Priest Station) tussen Yosemite en San Leandro

Aangekomen bij Road Bear RV Rental in San Leandro blijkt de vestigingsmanager een vriendelijk Hollandse dame te zijn. Zij verblijft hier al ruim 25 jaar en vond het leuk om ons, Nederlanders te ontmoeten. We werden top behandelt, eerst ff een bak koffie. De reparatie was snel gefixed. Oorzaak een defecte Spark (ontsteker).

Tijdens de reparatie vroegen wij wat handig was voor een verblijf/uitvalsbasis in/voor San Francisco. Zij adviseerde ons om iets boven san Francisco te gaan staan. Van daaruit kun je met een ferry die strak naast een RV plaats ligt varen naar San Francisco. D.m.v de verstrekte gegevens/advies van deze dame informeerde Peter bij Marin RV in Greenbrae of zij voor 3 nachten nog 2 plaatsen beschikbaar hadden. Aan de andere kant werd spontaan gereageerd met er zijn zojuist 2 annuleringen binnen dus kom deze kant maar uit. De dame bij Road Bear had al aangeven dat wij na de reparatie zsm de weg op moesten ivm naderende Traffic (file). Zij gaf ons een goede routebeschrijving mee voor de meest file luwe route. Het was inmiddels rond de klok van 14.15u dus wij er als een speer vandoor. Iets verdop de route was een soort van knooppunt (Mase genoemd) maar daar waren wij zo doorheen. Niet veel later staken wij een gigantische mooi lange brug over, de Richmond Bridge. Wegen lagen hier boven elkaar, dubbeldeks, heel apart.

De Richmond-San Rafaelbrug is een snelwegbrug over de Baai van San Francisco in de Amerikaanse staat Californië. Het is de meest noordelijke oost-westbrug over de baai. Lengte 8851 mtr.
https://www.wegenwiki.nl/Richmond-San_Rafael_Bridge

San Francisco (The Richmond Bridge)

San Francisco (The Richmond Bridge)

We werden bij aankomst Marin RV letterlijk met open armen ontvangen door een zeer enthousiaste dame/receptioniste.
Kregen een zeer goede uitleg en tips mee van haar.
http://www.marinrvpark.com/campground/index.php

Marin RV Greenbrea / San Francisco

Terwijl wij volledige tekst en uitleg krijgen van deze vriendelijke receptioniste melden zich ondertussen alweer een aantal nieuwe gasten/camperaars. Helaas geen plaats voor deze Camperaars. We hadden duzsss echt mazzel.

We kregen twee plekken naast elkaar (nr 2 en 3) strak na de ingang waar ook een mooi klein zwembad gelegen was. Na installatie natuurlijk eerst effe een lekkere duik hahaha.
Al met al een mooie reisdag die weer voorbij gevlogen is.

Morgen (zaterdag) hebben we het voornemen om met hierbij vlak naast gelegen Ferry om 9.30u over te steken naar San Francisco. Ongeveer 45 min varen. We gaan dan San Francisco bekijken.

Wordt vervolgd!

Greetz

Vrijdag 23 september 2016.
HI Road Campground ( 22 km voor Springdale) > Springdale (Watchman Campground) 26 km

Beste lezers,

Vanaf HI ROAD campground is het maar een klein stukkie rijden naar Springdale wat gelegen is in het ZION NP.
Eigenlijk staan we strak voor de ingang van het park blijkt als we richting Springdale rijden.

ZION National Park (Springdale)

Watchman Campground hebben wij vanuit NL ook een aantal maanden geleden gereserveerd en maar goed ook. Nadat we ons aangemeld hebben bij Watchman Campground die overigens ook volgeboekt was zijn wij in Springdale vanaf Watchman Campground met de schuttlebus het plaatsje Springdale gaan verkennen.

Shuttle-bus in Springdale (ZION NP)

Even lekker op ons gemak bekijken wat hier allemaal te koop is en hoe het daar er aan toe gaat. Het is hier lekker relaxed en we zitten hier weer op zo`n 1800 mtr hoogte.

Zaterdag 24 september 2016.
(Trails bewandelen)
De volgende ochtend gaan we rond de klok van 09.30 uur wederom richting de Shuttlebus en rijden hiermee verder de bergen in. Dit traject is gesloten voor openbaar verkeer. Daar hebben wij zaterdag 24 september een drietal Trails (bergpaden) bewandeld.
   1. De Riverside Walk bij Temple of Sinawava.
   2. De Hidden Canyon Trail.
   3. De  Kayenta Trail gecombineerd met Lower Emerald Pools.
Op de terugweg van de Riverside Walk / Temple of Sinawava zagen we een tweetal Condors schuin boven ons vliegen, heel bijzonder.

De Hidden Canyon Trail was een behoorlijke pittige  klim. Peter en Lia zijn op X moment terug gegaan ivm hoogtevrees van Lia. We liepen hier op een gegeven moment op een smal pad met diepe afgrond. Je moest je eigen hier vasthouden aan een stalen kabel die verankerd was aan de rotswand.

Op Campground Watchman hebben we diverse herten gespot. Tja dat kom je in Nederland niet tegen.

Watchman Campground (Springdale)

Zion NP  (Hidden Canyon Trail)

ZION NP (Hidden Canyon Trail)

Vanuit Springdale (Zion NP) zijn we verder gereden richting Las Vegas. Daar hebben we op Campground Oasis gestaan, iets ten zuiden van het kloppende hart van Las Vegas.
We stonden hier op een Full Hook Up plaats.

Las Vegas, Campground Oasis RV

Las Vegas, Campground Oasis RV (Overnachtingsplaats)

Dwz een plaats incl alle voorzieningen zoals elektra en afvoer en aansluiting drinkwater. Jeeh wat is dit een mooi oord. De naam van deze campground doet zijn naam eer aan. Een oase compleet met twee geweldige zwembaden between de palmbomen.

Las Vegas, Campground Oasis RV

Las Vegas, Campground Oasis RV

Las Vegas, Campground Oasis RV

Na een verfrissende duik in het zwembad regelen we bij de receptie een taxi om naar het centrum,The Strip te gaan. Tjonge tjonge je kijkt daar je ogen uit.

Las Vegas, Caesars Palace ( Romeo & Julia )

Kan dit niet allemaal verwoorden maar neem van mij aan dit kom je in Europa nergens tegen. Ik had al eerder aangegeven dat alles in Amerika groot is, nou hier is alles over de top!
Peter en ik nemen een gokje in een van de Casino`s. We kopen beide voor 20 dollar fiches. Tis niet veel maar tis voor de fun. Moet je toch effe meegemaakt hebben toch!

Las Vegas, Caesars Palace

Las Vegas, Belaggio (Peter gaat effe een gokkie wagen)

Peter weet hoe dit werkt, ik heb er al helemaal geen verstand. Ze zeggen wel eens vaker het geluk is met de domme. En ja hoor!! Het gaat goed me goed af met gokken, amper 5 later heb ik een veelvoud van fiches in mijn handen.  Peter is inmiddels al zijn fiches kwijt. Ik aarzel niet en heb zoiets van 60 dollar netto verdienen is niet verkeerd, snel verdiend dus uitkeren maar.

Las Vegas, Hotel The Venetian

Later op de avond hebben we mazzel en zitten eerste rangs bij eettent Dennies. Tegenover ons begint een groot vuurwerk spektakel bij Hotel Mirage. Op redelijke afstand, andere kant van de weg voelde je de warmte die los kwam van het spektakel.

Las Vegas, Hotel The Mirage

Even later lopen we bij Hard Rock Cafe naar binnen, onze ervaring leert inmiddels dat het een top formule is waar je goed kunt vermaken en eten. Hier blijkt op de bovenste verdieping Happy Hour te zijn.

Las Vegas, Hard Rock Cafe

Las Vegas, Hard Rock Cafe

Drankjes voor Low Pricing met live muziek. We hebben ons hier opperbest vermaakt. Het klokte tikt snel door en hiermee vliegt deze middag/avond voorbij. Al met al weer een highlight tijdens deze reis.

We zetten vanaf Las Vegas nu koers richting Hume in Sequoia/Kings Canyon NP.
We staan hier op Campground Azalea. Vlak achter onze camperplaats staat in dit onmetelijke grote woud The General Sherman Tree. Dit  is de hoogste Sequoia ter wereld, 3200 jr oud. Omtrek van deze boom: met 20 personen met uitgerekte armen, arm in arm naast elkaar om de boom staan).

Kings Canyon NP

Kings Canyon NP

Kings Canyon NP

Azalea Campground Kings Canyon NP

Azalea Campground Kings Canyon NP

Elke campingplek is hier voorzien van een stalen kist met 2 deuren. Als je voedsel niet goed binnen kan opbergen zoals bijvoorbeeld in een tent dan is de regel dat je voedsel moet opbergen in zo`n bruine stalen kist.

Campground Azalea – Hume
(Sequoia / Kings Canyon NP)

In dit grote woud leven namelijk Beren. Helaas hebben wij geen Beren gezien hier, wel volop herten.
Een Ranger van het VisitorCenter vlak naast onze Campground gaf aan dat Beren zich op dit moment hogerop in de bergen verblijven omdat in lager gebied zoals hier geen voedsel meer voor Beren valt te vinden omdat sinds een jaar of 15 geleden deze bruine eetkisten overal zijn geinstalleerd om Beren af te wenden. Op het moment dat er boven in de bergen minder of zelfs geen voedsel te vinden is komen ze verder naar beneden.

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Beste lezers,

Hierbij een aantal Fict & Facts:
Verhuurder: Road Bear / Augora Hills (Los Angeles)
Merk: Ford met onder de kap een 10 cilinder benzine motor.
Opbouw tbv 7 pers. met Slide out.
Bouwjaar maart 2016 & Kmst: 38553

Road Bear C27-30 met Slide Out

Voorzien van:
Aggregaat, propaantank tbv koelkast/diepvries /boiler/kachel, airco voor en achter, badkamer en WC.
Garmin navigatie ( geen gebruik van gemaakt)
Zelf meegenomen van thuis: TomTom Start 60 met kaart West Amerika.

Vooraf hebben we een planning gemaakt op basis van rondreis 4800 km (3000 miles).
Rekening gehouden met uitloop tot t/m 5000 km met verwachte brandstofkosten 837,50 euro.

Tijdens deze rondreis hebben we daadwerkelijk 5016 gereden (3135 miles).
Er is 1308,16 ltr (346,18 Gallon) verstookt aan brandstof (benzine 89). Totaal 832,38 euro.
Gemiddeld verbruik 1 op 3.8
Hebben wij op 1 lokatie voorafgaand in een Hotel overnacht.
Hebben wij op 22 verschillende lokatie`s in Camper overnacht. (673,61 euro). Gemiddeld 24,06 euro per nacht.
Zijn wij door 4 staten gecruised: Californië, Arizona, Utah en Nevada. Kortom door woestijnen, bergen, bossen en langs de kust van de Pacific Ocean (Hwy 1).
Hebben de dames diverse gallons wijn gedronken hahaha.

Onderstaand overzicht werkelijk gereden route:

Maandag 19 september 2016.
Rustdag Moab (106 km)
`s morgens rijden we na het ontbijt iets verder langs de Colorado rivier en al snel blijkt dat hier een aantal CampGrounds op een rij liggen. We hadden gisteravond eigenlijk een paar km door moeten rijden hahaha.
Nog geen 5 minuten na vertrek rijden rijden we Campground Upper Big Bend op en parkeren we onze RV`s op een mooie plek vlak naast de Colorado rivier. We stoppen 15 dollar in een envelop en deponeren die in de brievenbus.
Nadat we onze Campers hebben geinstalleerd gaan we even later aan de wandel om de nabije omgeving te bekijken. We zien op Campground Big Bend vlak naast onze Campground nog een tweetal plaatsen vrij die vrije uitkijk hebben op de Colorado rivier. Zo das niet mis dus wel even de moeite om aan de Campground Host te vragen of we hier ook mogen staan met ons zojuist betaalde kaartje. Geen probleem was het antwoord van deze vriendelijke man.

MOAB, Campground Big Bend (Colorado Rivier aan de Hwy 28)

MOAB, Campground Big Bend (Colorado Rivier aan de Hwy 28)

Hij raadde ons wel aan om het kaartje van Campground Upper Big Bend zo snel mogelijk aan de paaltjes van deze 2 plekken te bevestigen. Hij loopt hier namelijk snel vol. Bij elke campingplaats staat een paaltje met een nr. Aan zo`n paaltje zit een klem waar je je ingevulde kaartje aan kan bevestigen. Op deze manier kan iedereen zien dat zo`n plek gereserveerd is. We lopen versneld naar onze RV`s en rijden ook weer snel daar deze twee mooie plekken. Tjonge tjonge wat staan we hier mooi zeg, net een film. Af en toe komt er een snelle gemotoriseerde speed/raftboot voorbij door de stroomversnelling die vlak voor onze neus ligt. Schitterend om te zien hoe dat gaat, best heftig.

We spreken af om dat we vanmiddag met 1 RV voordat we Arches National Park in/op rijden even wat inkopen te doen, vanavond willen we weer een kampvuur maken en daar hoort natuurlijk wel een stokbroodje en stukkie vlees bij. Maar eerst nog effe lekker badderen in het koude Colorado water. Wel een beetje tussen de rotsen want er zit hier op dit stuk een stroomversnelling dus das oppassen geblazen.

Nadat we geshopt hebben rijden we voor de 2e keer Arches NP in, maar nu gewoon op de dag!

Arches National Park

Wauwww wat is het hier mooi. Dit zie je wederom niet in Europa. Weer anders dan Grand Canyon of Canyonsland. Je kunt deze parken niet met elkaar vergelijken. Google maar eens op Arches NP dan krijg je een behoorlijke indruk van hoe dit eruit ziet.

Arches National Park

Arches National Park

We zijn net voor het donker terug op onze Campground en steken zsm het kampvuur aan.
Honger…..

BBQ op Campground Big Bend

De zon verdwijnt snel en is het snel pikkedonker. De houtblokken branden als een speer, het knappert er goed op los.  Nog even geduld tot de vlammen zijn verdwenen en dan kan het vlees etc erop.

We zitten hier echt op een A-lokatie, gelegen tussen de hoge felrode rotsen aan de Colorado rivier strak aan het Arches NP.
Kortom, “Place to Be”.

Dinsdag 20 september 2016
Moab > Torrey (301 km)
Vandaag zijn we verder langs de Colorado rivier gereden (weg nr 128) richting Cisco.
Peter rijdt wat minder snel want hij heeft zijn tank iets meer dan half leeg en is bang dat hij zonder benzine komt te staan dus rijden we even een klein stukje om via Cisco. Daar aangekomen blijkt Cisco een Ghost-town te zijn.

Ghost-Town Cisco (Utah)

Cisco een plaatsje dat sinds enige jaren is verlaten. Oepssss. Dat wordt geen benzine bijtanken voor Peter. Er blijkt in Cisco alleen een oude niet werkende Ja-knikker te staan……..

Ghost-Town Cisco (Utah)

Onze TomTom geeft aan dat op de route richting Torrey, 35 km verderop een Shell pomp is gelegen dus dat moet geen probleem zijn. Er ligt trouwens een 210 ltr tank onder onze RV`s. Maar goed dat moet ook wel want deze koetsen rijden ongeveer 1 op 4.

Benzine kost hier ongeveer 2. 55 dollar cent per Gallon. Een Gallon is 3.78 ltr. Omgerekend in euro`s betaal je hier dus zo`n 0.65 cent per liter.
We komen 35 km verderop inderdaad een Shell pomp tegen langs de Hwy dus Peter was weer gerustgesteld.
We draaien de Hwy weer op en zie daar weer van alles moois rijden. Op de Hwy mag je 80 Mph rijden, omgerekend 125 km/per uur. Het vrachtverkeer rijdt met gemak deze snelheid. Wij rijden dus met het vrachtverkeer mee. Je ziet hier van allerlei Foodservice bedrijven rondrijden, zoals Sysco, US Foods en Nicholson, leuk om te zien.

Capitol Reef National Park

We rijden rijden richting Fruita Campground in het Capital Reef NP. Daar aangekomen blijkt deze Camping volgeboekt te zijn. We vullen daar nog wel even onze watertank (180 ltr), legen onze grijswatertank (105 ltr) en toilettank (105 ltr). Tja daar zitten beste tanks onder. Onze RV weegt incl max. belading 6569 kg. In NL mag je hier alleen met minimaal C rijbewijs mee rijden. Heeft die Peter effe mazzel want in NL mag hij ivm dit totaal gewicht niet mee rijden.

Capitol Reef National Park

We laten onze RV op een naast gelegen parking bij Fruita Campground staan en rijden met Peter & Lia verder mee het National Park in. Het is wederom een doodlopende weg dus op de terugweg stappen we weer over. Ook Capitol Reef kun je niet vergelijken met de voorgaande parken. Toch weer andere rotsformaties etc.

Een aantal km voorbij Fruita Campground (weg nr 24) 3 km voor Torrey (Hwy 24) ligt aan de rechterzijde van de weg een vrije Campground! Quanta Costa, nul Dollar. Je staat hier in de vrije natuur met vrij uitzicht, magnifiek.

Torrey Hwy 24 (Overnachtingsplaats)

First for Foodservice 

Woensdag 21 september 2016
Torrey > Bryce Canyon (184 km)
Het is een regenachtige dag en we rijden wederom door een mooi berggebied. We rijden een behoorlijk stuk op een hoogte van 24 a 2500 mtr hoogte. Soms over een smal rif, daar is Lia blij mee, zit dan bijna onder het dashboard. De bladeren aan de bomen worden hier al behoorlijk geel. Op dit traject zien we weer veel herten, staan gewoon langs de weg. Veel moederherten met 1 of 2 jongen.

Aangekomen in Bryce Canyon gaan we eerst lekker warm eten in Ruby`s Inn restaurant. Peter en ik gaan voor All you can Eat, kosten 15 dollar excl. tax en bediening. Diverse soorten soep, salade bar, diverse soorten vlees. Duitsers kunnen er wat van met eten maar das niks vergeleken met die Amerikano`s.

Ergens tussen Torrey en Escalente (Hwy 12)

Nadat we lekker hebben gegeten rijden we een paar honderd mtr verder naar Ruby`s Inn Campground.
http://www.brycecanyoncampgrounds.com/

Ruby`s INN Campground (Overnachtingsplaats)

Er is wonder boven wonder nog plek, geen Full Hook Ups (met stroom etc) maar wel zonder faciliteiten. We nemen 2 plekken zonder Full Hook Up. Eenmaal geïnstalleerd staan we hier mooi met vrij uitzicht over een meer.

Donderdag 22 september 2016
Bryce Canyon > HI Road Campground ( 22 km voor Springdale) (112 km)
Rond 08.00u aan het ontbijt en buiten donkere wolken die nog steeds water laten vallen.
Afgelopen nacht was het koud, rond de 8 graden. Niet zo gek want we staan op zo`n 2400 mtr hoogte. Het water kwam hier vannacht ook met bakken uit de hemel vallen. Afgelopen weken heet, geen regen en soms tot 42 graden, zo zie je maar kan snel anders zijn.

Bryce Canyon National Park

Na het ontbijt overleggen we met Peter wat we vandaag zullen ondernemen ivm met het weer. We besluiten voor we met onze RV`s de Campground  af rijden om rond de klok van 09.30u eerst ff een bak koffie te drinken en dan het definitieve plan de campagne op te stellen. Rond 09.00 u klaart het op en het wordt droog. Das niet verkeerd. We besluiten na de koffie Bryce Canyon te gaan bekijken. Daar zijn we immers ook voor gekomen. We parkeren onze RV`s voor Campground Ruby`s Inn waar ook de shuttle bussen om de 12 minuten stoppen. Zo gezegd, zo gedaan. Iets verderop rijden we Bryce Canyon NP in. Een aantal minuten later stappen we uit bij Inspiration Point, een paar tellen later staan we iets hoger gelegen strak aan de rand/ Rim van Bryce Canyon waar je in de diepte de Hoodoo`s ziet staan. Dit zijn puntigachtige gesteentes. Uniek op onze aardbodem.

We lopen hier diverse kmtrs langs de Rim en lopen richting Sunset Point waar we even een zijstap maken om Sunset Campground bekijken om hier eventueel de aankomende nacht te gaan staan. je staat hier in een dicht bos en we besluiten om hier niet de overnachting door te brengen maar om deze deze wandeltocht alvast een stuk door te rijden richting Springdale.

Bryce Canyon National Park

Bryce Canyon National Park

We stappen weer op de Shuttlebus en stappen bij de volgende halte, Sunrise Point weer uit.
We lopen hier een stuk van Queens Garden Trail. Wat mij betreft het mooiste gedeelte van wat ik vandaag heb gezien van Bryce Canyon. Je daalt op dit stuk trail af en je staat met je neus bijna voor zo`n Hoodoo.

Bryce Canyon National Park

Omdat je hier tussen de Hoodoo`s doorloopt zie je ook de hoogtes van deze Hoodoo`s. Ik heb het al een aantal keren eerder aangegeven in voorgaande verslagen, dit heb ik niet eerder gezien. Wederom indrukkwekkend!

Bryce Canyon National Park

Tijdens deze trip was het droog en zo nu dan was het zonnetje van de partij, al met al geboft met het weer. Rond 15.00u zijn we terug bij onze RV`s en ontdoen onze bergschoenen van de klei/leem en inmiddels gaat het weer regenen. We rijden via Hwy 89 & Hwy 9 richting Springdale, gelegen in Zion National Park..

Bryce Canyon National Park

22 km voor Springdale (Hwy 9) stoppen we bij Hi Road Campground, gelegen aan de linkerzijde van de weg. Eerst ff snel op de foto met een oude Chevrolet Pick-Up truck.

HI ROAD Campground / Springdale

We bekijken hier de situatie, ziet er goed uit en blijven hier overnachten.
Oja, onderweg zagen we trouwens in een groot veld achter een hek een grote hoeveelheid Bizons lopen, leuk om te zien.

Arie met z`n Chevey!

Het is hier zonnig en temperatuur is veel beter dan in Bryce Canyon. We zitten toch nog op een hoogte van 1800 mtr. Terwijl we voor onze RV zitten en genieten van het uitzicht zie ik zojuist een tweetal dames lopen in aparte klederdracht.

We zitten hier volgens mij in het gebied waar Mormonen woonachtig zijn, heel apart om dit in levende lijve te zien. Inmiddels is het rond 17.30u en wordt de lucht erg donker, en ja hoor het begint te bliksemen, onweer. Hoogste tijd om naar binnen te gaan, komt mooi uit want Ineke heeft het eten bijna klaar.

Morgen rijden we iets verderop, naar Campground Watchman in Springdale. We hebben daar 2 nachten gereserveerd bij Campground Watchman.
Morgen gaan we vanuit hier het ZION National Park bezoeken.

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Vrijdag 16 september 2016.
Rustdag Page/Big Water (Lone Rock Beach)
Vandaag een relaxdag aan Lake Powel, het is hier schitterend.
We hebben de afgelopen jaren op veel mooie plaatsen aan het water gestaan, zeker in Griekenland. Dit is wel heel bijzonder , niet eerder zo`n mooi stuk natuur gezien.
Lake Powel heeft 96 “Zij Canyons” en heeft een kustlengte van 3000 km, onvoorstelbaar toch!

Lake Powel ligt in Glen Recreation Park, dwz je moet hier entree betalen om dit park op te komen. Wij hebben direct bij aankomst Grand Canyon National Park een pas gekocht waar we alle Nationale parken verder gratis in mogen rijden. Dus hoeven wij geen entree te betalen. Wel moeten we hier voor een overnachting betalen zoals hierboven aangegeven. Gisteravond hadden wij een schitterende zonsondergang. De rotsen kleurden strak voor zonsondergang felrood, magnifiek.

Vanochtend eerst even op de heenweg naar Page, de Glen Canyon stuwdam die in de Colorado rivier ligt bekeken.

Glen Canyon stuwdam in Page (Colorado rivier / Lake Powel)

Glen Canyon stuwdan in Page

Voormalige Greyhound Bus

Daarna inkopen gedaan bij Safeway in Page. Je kunt hier in de winkels van alles kopen, groot assortiment en ziet er top uit. Peter had een kortingspas meegenomen en scheelt aanzienlijk en das mooi mit genomen! Kleding zoals Levis etc is hier goedkoop!

`s Middags lekker voor de RV aan het water gezeten. Het is gewoon al hartstikke mooi wat hier allemaal rondrijdt. Hier is alles een aantal maten groter.

Nogmaals wat een voertuigen rijden hier rond.
`s Avonds maken we een wandeling langs de waterlijn en maken hier en daar een praatje met Amerikanen.

Zij stellen dit erg op prijs en zijn hartstikke vriendelijk en behulpzaam. De nodige speedboten worden dmv van zware pick-ups achteruit het water ingereden. Nog mooier is te zien wat voor een geluid eruit komt, ze gaan als een scheermes over het water, snoeihard….
Morgenvroeg vertrekken we richting Utah naar Monument Valley.

Zaterdag 17 september 2016
Page/Big Water (Lone Rock Beach) en Monument Valley (216 km)
Vanochtend op tijd eruit, 07.30u.
Ineke heeft verse broodjes gebakken in de oven, een goed begin van de dag. Rond de klok van 08.00u rijden we van het strand naar boven en nemen vers water in en lozen gelijkertijd het vuile water incl. toiletwater. Allemaal goed geregeld hier in Amerika. Vandaag staat Monument Valley op onze planning en we een rijden een behoorlijk deel door Novaja indianengebied.

Neenee Geert, de deuren hoeven tijdens deze rit niet op slot voor die Klukkluks hahaha.
Onderweg komen we een local market tegen en nemen hier een kijkje. Leuk om te zien hoe het er hier lokaal aan toe gaat. Het is tegelijkertijd een soort van ontmoetingsplaats je voorstellen dat het hier een enorm uitgestrekt gebied is dat kun je je niet voorstellen. Deze Locals, mensen van indiaanse afkomst komen met hun pick-ups overal uit de Middle of Nowhere.

Novajo Local Market

Novajo Local Market

We drinken bij onze RV een vers gezet bakkie koffie en aanschouwen wat hier allemaal plaatsvindt. We vervolgen onze route en slaan bij het bord Navajo Monument linksaf en rijden zo`n 16 km dieper landinwaarts. 

Navajo National Monument (Utah)

Navajo National Monument (Utah)

Navajo National Monument (Utah)

Deze weg eindigt bij Navajo Visitor Center. We maken een wandeling via een trail naar beneden (2 km). We komen uit bij een gigantische uitgeholde rotsformatie waar ooit mensen hebben gewoond. Zal een foto plaatsen in het fotoalbum. Tijdens onze wandeling horen we op afstand een Coyote janken, huuuuuuuhhhhh.

Vanaf hier is het nog zo`n 50 km rijden naar Monument Valley. Bij Kayenta slaan we linksaf. De felrode rotsen komen ineens uit het niets, zozozo wat geweldig. De rots formaties worden steeds mooier. Aangekomen bij Monument Valley Tribal betalen we 20 dollar entree. We parkeren onze RV`s bij het Visitor Center en is gelijk de hoogste tijd voor een uitsmijter. We lopen na de lunch naar de promenade waar je het gigantische uitzicht op Monument Valley met in directe omgeving nog veel meer van die puntige rotsformaties. Woorden schieten weer tekort. Moet je echt met eigen ogen gezien hebben. Fragmenten uit de film “How The West was Won” zijn hier ook opgenomen.

Monument Valley

Je kunt met pick-ups een tour maken van 1,5 uur door dit gebied. We besluiten een eindje verderop onze RV`s te parkeren aan de rand van Monument Valley en zetten onze stoeltjes tussen onze RV`s, drankje erbij om vervolgens van het overweldigende uitzicht te genieten.

Monument Valley

Onze Campground Gouldings ligt een paar km verderop en daar aangekomen hebben zij een mooie plek voor ons gereserveerd.Ook deze plekken hebben we een maand of 5 geleden gereserveerd. Vanaf deze Campground zie je Monument Valley liggen. Na aankomst even lekker gebruik gemaakt van het binnenzwembad.

Monument Valley

Even het rode stof eraf laten weken wat we onderweg hebben opgedaan hahaha. Ineke draait ondertussen even een was, er staan namelijk een hele rij wasmachines, kosten hiervoor 3 dollar. Deze Campground is van alle voorzieningen voorzien, gewoon een top lokatie hier.

Zondag 18 september 2016
Monument Valley > Moab (373 km)
Zonnetje staat hier `s morgens in Monument Valley weer hoog aan de hemel. Het was een mooie Camperplaats, een aanrader. Winkel, binnenzwembad en Wifi. Wifisterkte was matig, kon heleaas de website niet voorzien van foto`s. We rijden rond de klok van 09.00u weg van Campground Gouldings. Vandaag staat Moab op onze planning.
De avond hiervoor hebben de route van vandaag doorgenomen en rijden een stukkie binnendoor.
Vanaf Hwy 163 draaien we bij Mexican Hat linksaf de 261 op. Na een kmtr of 10 loopt de weg omhoog de bergen in en wordt smal en zal een aantal kmtr onverhard zijn. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik ondertussen dat Peter & Lia  langzamer gaan rijden en vervolgens stoppen.  Ik heb zo een vaag vermoeden. Ik stop en stap uit en loop naar hun toe om te overleggen wat er aan de hand is.  Lia heeft het zweet al  in haar handen staan dus verder rijden is geen optie. Tis tenslotte vakantie. Zij vinden het niet verantwoord om verder door te rijden en willen terug naar de doorgaande weg Hwy 163. No problem wat ons betreft en we draaien vervolgens een eindje bergafwaarts onze RV`s.

Halverwege de route slaan we iets voorbij Monticello van Hwy 191 linksaf richting Canyonlands National Park. Redelijk snel draaien we aan de rechterzijde van de weg een schitterende nieuwe parking op waar we ontbijten. Vanaf hier is het nog zo`n 60 km rijden tot het eindpunt. We besluiten onze RV hier achter te laten en met 1 RV door te rijden. Dat scheelt kmtrs en benzine. We moeten tenslotte toch dezelfde weg terug om Canyonlands NP weer uit te komen.

Canyonsland NP

Canyonsland NP

Canyonsland NP

Alweer een schitterend National Park, wat een rotsformaties zie je hier. Dit kom je in Europa niet tegen.
Wat ons opvalt is dat het hier overal brandschoon is. Ook allerlei publieke voorzieningen zien er allemaal brandschoon uit. Het lijkt wat dat betreft net Noorwegen.

Aangekomen in Moab blijkt onze geplande camping vol te zijn. Het begint erop te lijken dat in deze periode in dit deel van Amerika alle RV campings/campgrounds volgeboekt zijn. De dame achter de balie geeft aan dat alle Campgrounds in een straal van 20 km in Moab volgeboekt zijn. Oeiiiii, daar worden we niet vrolijk van. Het is inmiddels rond 17.30u en rind 19.30u is het hier pikkedonker.
We parkeren uiteindelijk onze RV`s midden in Moab. We besluiten dat we eerst even lekker uit gaan eten. Moab is een ideale uitgangsbasis om allerlei activiteiten te ondernemen/bezoeken zoals Arches National Park, rafting en allerlei actieve sportiviteiten. Je ziet hier trouwens net zoals in vele andere plaatsen veel motels. Met name toeristen die met auto of motor reizen overnachten hier in motels.
We hebben voor het eerst in een echt Amerikaans restaurant gegeten, dat gaat heel anders als in NL.
De bediening verdient hier geen salaris maar verdient zijn geld door middels inkomsten van fooien. Het is gebruikelijk om 10 a 15% van de rekening aan fooi te geven.
Na het eten de hoogste tijd om een slaapplek te zoeken.

Peter heeft een goed idee (vindt hij zelf hahaha). Voorstel van hem is om Arches National Park in te rijden ( ingang Parkligt zo`n 4 km verderop) en daar aan het einde van de weg in het park (na 20 km rijden) op Campground Devils Garden te gaan overnachten. Tja waarom niet.
Onze ervaring tot nu toe leert dat alle Campgrounds in National Parks volgeboekt zijn dus laten we het maar proberen hahaha.  Nadat we ingang van het Park in zijn gereden draait de weg direct vrij steil omhoog de bergen in, schitterend. De zon zakt inmiddels al behoorlijk snel naar beneden. Dit is hier het allermooiste moment om foto`s te nemen van de rotsformaties. Das niet verkeerd.
De weg slingert hier in het Park van links naar rechts en van boven naar beneden. Maar goed de uitzichten zijn echt subliem. Onze RV heeft er ook schik aan. De 10 cilinders die onder de motorkap liggen zingen uit volle borst.

Aangekomen bij Campground Devils Garden, de enige Campground in Arches NP lopen Peter en ik naar de zgn primitieve receptie.
Peter heeft een plannetje in gedachte en dat houdt het volgende in: we geven aan dat we 2 plaatsen hebben gereserveerd!!!!!! Dat was natuurlijk niet het geval.
Een oudere dame staat ons te woord en Peter geeft aan dat wij 2 plaatsen hebben gereserveerd waarna de deze dame de reserveringslijst erbij pakt. Ze vraagt naar de achternaam en doorloopt tot 3 keer deze lijst en komt onze naam niet tegen. Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden omdat Peter zich in allelei bochten wrong een 2 plekken te veroveren. Deze dame gaf zonder aarzeling aan dat ze geen plaats had en wij niet elders in het Park mochten overnachten. Ze gaf wel aan dat er beneden buiten het park aan de Colorado rivier hoogstwaarschijnlijk plaats genoeg was om te overnachten. Zo gezegd zo gedaan. Hup dus snel in de auto om aan de terugrit te beginnen door het Arches NP. Het was inmiddels pikkedonker en op zich een mooie rit alhoewel Lia op deze terugrit bijna bij Peter op schoot zat vanwege de afgronden aan haar kant langs de weg.

Nadat we het Park hebben verlaten overleggen we beneden iets voor Moab wat handig is om een goede overnachtingsplek te kunnen vinden. We bekijken de kaart op de TomTom en we besluiten om de Hwy 28 op te draaien. Hwy 28 loopt langs de Colorado rivier. We rijden vervolgens in het pikkedonker (geen straatverlichting etc) langzaam op deze door verkeersborden aangegeven “Narrow Street”. Een aantal km verderop draaien wij onze RV`s en parkeren we onze RV aan de andere kant van de weg. (Colorado rivier zijde). We waren het nu inmiddels echt zat, toe aan koffie. We leven nu rond de klok van 20.30u. Terwijl Lia na aankomst een lekkere bak koffie zet zetten Peter en ik de stoeltjes buiten naast de Camper. Het is hier muisstil en aan de andere kant van de weg loopt het rotsgebergte steil omhoog. We genieten in het donker van de vele sterren die hoog aan de hemel staan, prachtig. We overnachten hier.

MOAB (Overnachtingsplek aan de Colorado Rivier, Hwy 28)

MOAB (Overnachtingsplek aan de Colorado rivier, Hwy 28)

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Maandag 12 september 2016.
Lake Havasu City > Valle  (371 km)
Afgelopen nacht hebben we de airco aan laten staan ivm warmte. Gistermiddag was het hier 42 graden en het koelde afgelopen nacht niet verder af dan 35 graden. Het is 07.00u en de zon staat alweer hoog aan de strakblauwe hemel.
Vandaag zullen we een gedeelte van de historische Route 66 rijden.

Topock > Oatman Arizona (route 66)

Topock > Oatman Arizona (route 66)

Route 66 (Topock > Oatman) Arizona

Een kilometer of 40 noordelijk van Lake Havasu City bij plaats Topock starten we de Route 66. Dit startpunt ligt in West Arizona. Na ongeveer 25 schitterende kmtrs rijden we het legendarische plaatsje Oatman in en parkeren direct onze RV`s. Het is een echt cowboydorpje. Hier zijn diverse shots van bekende films gemaakt zoals “How the West was Won”.
We drinken in dit stadje bij het beroemde hotel Oatman een bak koffie. Waarom een beroemd hotel! De twee beroemde hoofdrolspelers van de film “Gejaagd door de wind”, Clark Gable & Carole Lombard zijn hier vlakbij in Kingman in 1939 getrouwd en brachten hier in dit hotel in een HoneyMoon suite de huwelijksnacht door.
Het stond al een jaar of twee op mijn verlanglijstje om een echte Amerikaanse leren cowboyhoed te kopen. In the pocket, een echte leren hoed. Ben er helemaal mee in mijn sas hahaha.

Hotel Oatman

We lopen vanaf Hotel Oatman door het dorpje terug naar onze RV en rijden verder via de adembenemende Sitgreaves Pass oostelijk naar stadje Kingman. Vervolgens vervolgen we 66 richting Peach Springs. Onderweg loopt er parallel langs de 66 een spoorlijn. Deze spoorlijn lijkt druk bereden met mega lange treinen. Ineke telde op X moment 169 wagons waarvan de meeste ook nog eens twee hoog waren beladen met 40 ft zeecontainers. Voorop 3 locs en erachter 2 om te duwen.

Indrukwekkend om zo`n lange trein te zien rijden.

Rond de middag rijden we Peach Springs aan de Route 66 in en onze magen knorren behoorlijk. Hoogste tijd om verse broodjes te kopen. Nadat we broodjes hadden ingekocht snel een mooie plek op gezocht langs de spoorlijn om gelijkertijd de treinen van dichterbij te bekijken. We parkeren de RV zo dat we de tafel en stoelen in de schaduw kunnen zetten kunnen eten.  Tijdens het eten komen er een aantal treinen voorbij. De machinisten groeten ons met zwaaiende hand en veel geclaxonneer, Gaaf!!
We konden het goed aanschouwen want ze reden niet harder dan zo`n 50 km.  Verderop onze route richting Grand Canyon rijden we eind van de middag (16.00u) door het mooie Route 66 plaatsje Williams. Veel winkels waar je allerlei 66 souvenirs kon kopen. We besluiten onze RV`s te parkeren. We lopen door dit stadje en bekijken de vele Route 66 winkeltjes, wat gaaf zeg. Iets verderop pakken we een terrasje en genieten hier van een drankje en het uizicht. Er komt hier van alles voorbij, motoren RV`s en overige voertuigen. Voor onze begrippen allemaal nieuw, niet eerder gezien.

Nadat we het drankje op hadden zijn we redelijk snel aan de andere zijde van de weg op een schitterend Route 66 terras/restaurant gaan zitten. Live muziek van een zanger met Indiaanse afkomst, wat een sfeer zeg.
Tja inmiddels is het een uurtje of 18.00u en over een uurtje zal de zon onder gaan en is het snel donker, pikdonker hier.

In onze voorgenomen planning had ik op dit gedeelte van de route geen overnachting/besteming ingepland. We zien wel zei ik een aantal maanden geleden tegen Peter & Lia. Misschien wordt het wel ergens in The Middle of Nowhere. Nu maanden verderop is het ook een feit hahahaha. We rijden vlak voor het donker worden een KOA Campground op tussen Williams en Grand Canyon. Ze vragen $40,- per RV. We besluiten door te rijden en gaan op zoek naar een “vrije Plek”.  Iets voor plaatsje Valle, zo`n 90 km onder Grand Canyon draaien we linksaf van de HWY 64. Hier blijkt een groot grindachtig terrein. Peter was in 1e instantie niet Amused, hij had bij de inrit een bordje zien staan “Keep Out, Danger”.  Nadat we Peter overtuigd hadden van deze schitterende plaats hebben we heerlijk overnacht. De kogel is nu echt door de kerk wat betreft Peter. Het wordt een echte Camperaar. Hij geeft aan, ik hoef niet meer zo nodig Full Hook Up meer te staan want we zijn zelf van alle voorzieningen voorzien. Full Hook Up betekend dat je op een Camperplaats dan van alle voorzieningen bent voorzien. Met name elektra vind Peter belangrijk, wil op z`n tijd effe douchen. Maar hiervoor zijn wij geen 110 V nodig omdat alles of op gas of op 12 V. Als we dan toch 110 V nodig zijn voor de Airco of 110 V op stopcontacten te zetten dan kunnen we de generator opstarten.

Dinsdag 12 september 2016.
Valle > Grand Canyon Village (88 km)
Vandaag de South Rim bekeken.
De Grand Canyon is een van de zeven mooiste natuurplekken van de wereld.
Amerikanen moeten hier sowieso geweest zijn, voor hun staat dit op nr 1. “America First”.
Afgelopen nacht top geslapen op deze grindparking.
We rijden rond de klok van 08.00u weg richting de South Rim. Ongeveer 80 km noordelijk gelegen.
Bij de ingang van National Park Grand Canyon komen we direct een pass waarmee we alle parken in Amerika mogen inrijden/bezoeken. Kosten $ 80,-

Na aankomst in Grand Canyon Village parkeren we onze RV`s bij het Visitor centen aan de rand van de kloof. We zijn mooi op tijd, het is nog niet druk. `s middags stond het hier helemaal vol.
We brengen een bezoek aan het Visitor Center en oriënteren wat er zoal te bekijken is en hoe het een en ander werkt qua shuttle-bussen.
We wandelen strak langs de kloof van South Rim westelijk richting Hermits Rest.
Subliem.

The South Rim / Grand Canyon

Na deze indrukkenwekkende ontmoeting met de Grand Canyon rijden we naar Campground Mather. Deze Campground ligt midden in het National Park. Deze plekken hebben we 6 mnd geleden gereserveerd voor 2 nachten. Bij aankomst was dit netjes geregistreerd. Ook zijn onze plekken voorzien van een “Label “Harselaar.

Campground Mather / Grand Canyon Village

Toch wel heel apart dat dit zo goed is geregeld. We staan hier kris door elkaar in een soort van dennenbos. Geweldig.

`s Avonds steken we de BBQ aan. En oeps terwijl we alles aan het optuigen zijn komt er heel relaxed een hert voorbij stappen. Je zou haast zeggen, biedt zich aan, vers vlees.
Elke campingplaats is voorzien van zo`n BBQ. Het is rond 19.15u donker en koelt snel af. We zitten hier op 2100 mtr hoogte vandaar. Het kampvuur maakt het snel behaaglijk en nadat de vlammen gedoofd zijn en de kolen gloeien leggen we het vlees op de BBQ.

Woensdag 14 september 2016.
Rustdag Grand Canyon Village (99 km)
Vandaag staat  de helikoptervlucht & uitzichtspunt Desert View (South Rim / tussen Grand Canyon Village & Cameron) op ons programma.

Afgelopen nacht was het hier lekker koel, is ook niet zo gek want we zitten hier op zo`n 2100 mtr boven zeespiegel.
Vanmorgen voor het ontbijt eerst maar even snel het kacheltje lekker aan gezet. Zo zie je maar hoe snel dit kan veranderen, 2 dgn geleden `s nachts 35 graden, afgelopen nacht daalde  het kwik tot 14 graden.
Nadat we het ontbijt hadden gedaan zijn we vandaag gaan carpoolen, deze dag  rijden Peter & Lia met ons mee en laten zij de RV achter op de CampGround. Voordat we naar het vliegveldje rijden in Tusayan eerst nog effe in dat zelfde plaatsje naar een Grocerie (supermarkt) om oa houtblokken voor de BBQ te kopen want dat was gisteravond gezellig.

Onze vlucht staat om 11.25u gepland en het weer is geweldig, zonnig met hier en daar een wolkje.
Kan niet mooier.
We moesten wel diep in onze buidel tasten voor deze vlucht, $400 voor 2 personen (€360,- ).
Tis een unieke gelegenheidheel en het is nu of nooit. We just do it!

Vliegveld Tusayan ten zuiden van Grand Canyon

Tijdens het afroepen worden Peter & Lia ein een andere heli ingedeeld dan wij. Even later worden wij  met een busje naar een ander gedeelte van het vliegveld getransporteerd. Het is mega druk, gisteren zijn namelijk alle vluchten gecancelled vanwege de wind dus nu is blijkbaar alles ingezet wat kan vliegen.

We zitten met 6 passagiers in de helikopter en we hebben mazzel, Ineke en ik mogen naast de vrouwelijke piloot voorin zitten. Whauwwww wat was dat geweldig.

De vlucht neemt ongeveer 25 min in beslag en was ook voldoende. Wat een ervaring niet te verwoorden. Ook Peter & Lia hebben dezelfde ervaring, helemaal top.

We lopen terug naar onze RV en gaan eerst even lekker lunchen. Ineke heeft snel even bolletjes in de oven gedaan dus das niet verkeerd.

Grand Canyon

Na de lunch rond 13.00u rijden we weer iets noordelijk (9 km) terug richting de South Rim van de Grand Canyon.

We rijden oostwaarts langs de zuidkant van de South Rim richting Cameron. We bekijken daar het uitzichtspunt “Desert View”.

Desert View / South Rim

Hier staat een oude uitkijktoren waar je een gigantisch uitzicht hebt door de kloof en de rivier Colorado in de Grand Canyon. Ook kun je hier de uitgestrektheid al zien van de staat Utah waar wij morgen heen rijden.

Desert View / Grand Canyon

Rond de klok van 15.30u rijden we onze CampGround weer op. Nu eerst maar eens dit verslag maken. Op dit moment van tikken is het 16.00u en Lia heeft zojuist een lekker Corona biertje met een citroentje voor me neergezet. Al met al weer een geweldige dag.

Donderdag 15 september 2016.
Grand Canyon Village > Page/Big Water (Lone Rock Beach) (251 km)
We zijn erop tijd uit, 07.00u. Vannacht weer een koude nacht, 8 graden.

De lucht is alweer strak blauw en vandaag wordt het rond de 30 graden.
Voor we wegrijden van de Campground lozen we bij het RV dumping station vooraan de Campground eerst even vuil water en nemen we schoon drink water in. Er ligt onder onze RV een schoonwatertank onder van 210 liter.
We vervolgen onze route verder oostelijk langs de South Rim / Hwy 64 richting Cameron.
Iets voor Desert View waar we gisteren zijn geweest draaien we linksaf Hwy 89 op richting Page.

Ca. 8 km ten zuiden van Page buigt bij marker 545 een onverharde weg af van Hwy 89, die aan de voet van een heuvel naar een parkeerplaats voert waar wij onze RV parkeren.

We lopen via een zandpad een heuvel op. Dit pad leidt ons 1,5 km verderop en komen zo`n 2.5 km verderop bij het beroemde , hoefijzervormige “Horseshoe Bend”.

Horseshoe Bend / Page

Horseshoe Bend / Page

De Colorado rivier maakt hier 300 mtr dieper dan het plateau een spectaculaire bocht van 270 graden, waarop we neerkijken vanaf de Canyonzijde.Iets verderop steken we de hoge brug naast de Glen Canyon Dam over.

Via deze dam stroomt het water uit Lake Powel verder door de Colorado rivier.
Daarna rijden we door naar onze geplande, niet gereserveerde Campground Weap in Page.

5 km verderop komen we bij de afslag Weap en draaien rechtsaf en komen uit bij de ingang van Glen Canyon Recreation National Park Area. Whaaauww wat een plaatje zeg, doet gewoon zeer aan je ogen zo mooi. Niet eerder gezien.

We tonen bij de ingang van deze Area onze pas en de vriendelijke dame vroeg of we Weap Campground hadden gereserveerd, mijn antwoord was nee waarop zei aangaf dat deze vol was geboekt. Zij had wel een goede tip voor ons als wij daar daadwerkelijk geen plekje konden krijgen. Een km of 7 verderop strak na de grens Arizona richting Utah, direct de 1e weg in rechts richting Lone Rock, weg vervolgen en je komt je bij een “Sandy Beach”.
Zo gezegd zo gedaan. Even later staan we bij de loket/ingang  van deze Sandy Beach Lone Rock Campground.
We betalen $14,- voor één overnachting. Deze Campground ligt strak aan het Lake Powel en staan we met onze RV`s in Utah aan het Lake Powel op het strand, Amazing!

Tot onze grote schrik komen we met onze RV bijna vast te zitten, we hebben blijkbaar het verkeerde pad gevolgd naar het strand. De auto begint te slippen en we hebben beide de volle aandacht voor het geroffel wat uit de motor komt en het uitzicht vlak voor ons, een wit zandpad. Ik heb de auto nog in automaat stand staan, achteraf niet handig maar heb nu geen tijd meer om te wijzigen naar manual, eerste versnelling. Ik geef maximaal gas en wat een kracht heeft deze Buffel zeg. Met veel gebrul trekt de auto zich door het mulle zand.

Aangekomen op het strand zien we Peter & Lia niet meer achter ons rijden.
Ik loop terug en zie in de verte niet veel goeds. Zij zijn gestrand in het mulle zand, muurvast.
Peter heeft het helemaal gehad. We bekijken de situatie op gemak en besluiten de wielen uit te graven. Peter vraagt mij om zijn RV los proberen te rijden waarop ik instap op hoop van goede zegen.
Ik zet hem uit zijn automaat en in zijn 1e versnelling. Vervolgens gas onderin. De motor begint te brullen en komt langzaam in beweging en begint te rollen. Ik houdt het gas erop tot ie met zijn voeten  op het harde zand staat. Oeffff. Dat was effe spannend, maak je liever niet mee zeg maar.

Campground Lone Rock / Big Water (Utah) Lake Powel

We staan hier uiteindelijk magnifiek . Bij zonsondergang kleuren de bergen achter het meer helemaal rood, heel bijzonder.  We besluiten deze avond (donderdag) om hier morgenavond/vrijdagavond ook te overnachten, kortom 2 nachten aan Lake Powel zoals gepland.

Zaterdag rijden we richting Monument Valley en zullen we overnachten op Campground Gouldings. Deze Campground hebben we gereserveerd voor 1 nacht, zie Dagoverzicht Route op deze website.
Inmiddels hebben we zo`n kleine 1200 km gereden door geweldige uitgestrekte/ afwisselende landschappen.

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Vrijdag 09 september 2016.
Augora Hills > Little Rock  (102 km)

Camper ophalen bij Road Bear in Augora Hills:
`s Morgens hebben nog een tijdje bij het hotel (Holiday Inn Express &Suites/Hawthorne)  aan het zwembad gezeten/gezwommen.

Vandaag  de nodige mis communicatie met het verhuurbedrijf Road Bear.
In eerste instantie zouden ze na telefonisch afgesproken te hebben `s morgensvroeg rond 07.00u ophalen. Na enig gesteggel werd dit rond 12.30u. Om 14.00u stonden we nog te wachten bij de lobby van het hotel. Weer bellen een toen werd er aangegeven dat we een taxi konden huren op kosten van Road Bear. Al met al een slechte zaak. Om 14.30 arriveerde er een taxi. Nog effe een heel gedoe om alle bagage erin te krijgen. Deze chauffeur bleek later tijdens de rit een echte kamikaze piloot. Afstand naar Road Bear was plusminus 60 km maar duurde zo’n 2 uur. Rondom Los Angeles (2e grote stad van Amerika) stond het overal vast, file/traffic. Wat een auto`s zeg. Twee keer 7 banen vol met auto`s en dan kmtrs lang, onvoorstelbaar. Gelukkig geen referentie voor de rest van onze route hebben we laten vertellen.  Onze Randstad is daar helemaal niks bij. Kortom van deze situatie wordt je niet vrolijk van. Effe doorheen bijten.

Onze Camper

Bij aankomst Road Bear stonden onze Campers, RV genaamd klaar! Schoon en zojuist uit de wasstraat. Beide Campers zijn een half jaar oud en ziet er meer dan top uit. Alles erop en eraan incl. generator en airco voor en achter. Het zijn twee Fords, onder de motorkap een benzine 8 cilinder /automaat.
Onze Camper heeft een Slide-Out aan de bestuurderskant. Via elektrische bediening schuift ie een mtr naar buiten.  Verder van alle gemakken voorzien, ook een douche aan boord. Ruimte genoeg het is namelijk een 7 persoons Camper en 9.50 mtr lang. Voor Amerikaanse begrippen niets bijzonders.

We kregen een uitgebreide instructie die zo`n 1 1/2 uur in beslag nam.
Na deze instructie was het onderhand een uur of zes hoogste tijd om op pad te gaan en een winkel op te zoeken om inkopen te doen.  Iets verderop op onze route is een Walmart en daarnaast een Sprouts supermarkt en waar we onze 1e levensmiddelen inslaan.
Nadat we de winkel uitkomen is het inmiddels donker. We besluiten eerst even een broodje te eten met een lekkere zojuist gerooste kip.

Inkopen doen bij Sprouts

We overleggen wat we zullen doen, hier blijven overnachten of de geplande route te gaan rijden tot we een geschikte overnachtingsplaats vinden. Dit doe je liever niet in het donker maar we moeten hier even praktisch mee omgaan. Be besluiten om een geschikte/rustige plek te gaan zoeken enroute!

We rijden in het kleine plaatsje Little Rock bij een benzinestation een grote zandplaat op en besluiten hier de overnachting door te brengen.

Little Rock

Het was een waar genoegen om met zo`n bak te rijden, het mooie geroffel van de motot “Whaaauw” wat zoeft dat lekker over de weg.

Zaterdag 10 september 2016.
Little Rock > Yucca Valley (179 km)

`s Morgensvroeg staat de zon al hoog aan de hemel en de lucht is strak blauw. De aankomende wkn zal het alleen nog maar worden is de verwachting. Rond de 35 graden.
Vandaag loopt de route door bijzonder uitgestrekt gebied, heel bijzonder om te zien.
Halverwege de route maken we op een bijzonder mooie plek een koffiestop, gelegen bij een kruising. Naast ons stond een kraam met allerlei second hands goederen.
Vlak voor Campground Black Rock Canyon in Yucca Valley  rijden we door een villa wijk waar veel fans woonden van Donald Trump. Vlaggen etc hoog in de mast voor hun huis.

Black Rock Campground / Yucca Valley

Black Rock ligt in een groot natuurgebied waar de Joshua tree bomen weelederig groeien. Nog nooit eerder gezien.
Bij aankomst kunnen we zelf een plek uitzoeken, de receptie is gesloten. Een overnachting kost 20 dollar. We stoppen dit in een envelop en vullen onze pleknr en persoonlijke gegevens in deponeren dit vervolgens in een brievenbus. We staan hier schitterend en kijken uit over de Yucca Vallei.
Onderweg verder geen bijzonderheden.

Zondag 11 september 2016.
Yucca Valley > Lake Havasu City (280 km)

Afgelopen nacht was het hier op Natuurcamping “Campground Black Rock Canyon” muisstil.
We staan hier in het Joshua Tree National Park. Joshua Tree is het type boom wat hier groeit, zie op afbeeldingen. Nog nooit eerder gezien dit soort bomen.
Voor we onze route vervolgen hebben we de watertank nog even gevuld.

De route gaat vandaag via wegnr 62 door woestijn/bergachtig gebied richting Lake Havasu City/ Beachbomber RV Resort.
Rond de klok van 08.00u rijden we onze Campground af. We maken redelijk snel even een tankstop. We hebben afgesproken onze tank niet verder dan half leeg te rijden. Onze campers rijden op benzine, de euro versie. Voor 1 Gallon (3,78 ltr) ben je rond de 2,60 dollar kwijt, omgerekend zo`n kleine 70 cent per liter, lekker goedkoop dus. Das niet verkeerd want zo`n 8 cilinder zal behoorlijk wat verbruiken denk ik. Kan dit nu nog niet meten want auto was niet afgetankt.

Peter & Lia rijden achter ons!

Halverwege de route maken we een koffiestop strak voor de border/ grens Californië en de staat Arizona. Wij komen zojuist uit een Dessert en het is hier bloedheet. We parkeren de campers zo dat we met onze stoeltjes in de schaduw van de camper kunnen zitten. We genieten hier van het uitzicht wat er allemaal langskomt. Het blijkt een druk knooppunt. Wat een voertuigen zie je hier, totaal onbekend voor ons. Het is zondag en rijdt veel toeristisch verkeer, Campers, Pick-ups met caravan opleggers, auto`s met speedboten etc erachter, Alles in het groot. Daar is Duitsland helemaal niks bij.
Het verkeer wat uit Arizona komt wordt bij deze grenspost bij binnenkomst Californië gecontroleerd.

Border Californie / Arizona

Iets verderop rijden we parallel langs de Colorado rivier. Tjonge tjonge je kijkt je ogen uit, wat mooi zeg, gewoon subliem. Het is net een soort van oase die door dit woestijn/bergachtige gebied stroomt. Met op de achtergrond een diversiteit van gekleurde bergen. Je kijkt je ogen uit. Highlight.
We rijden rond de middag de hoofdweg af naar beneden richting de rivier. We parkeren onze Campers langs de oever van de Colorado om te lunchen. Het is hier volop toeristisch, een en campings.

Hwy 28 aan de Colorado Rivier

Colorado Rivier

Op de rivier volop boten. Boten die net zoals auto`s mega groot zijn. Tis net de Moezel met zijn campings/camperplaatsen en toerisme maar dan in een ver land. De Colorado rivier loopt door het Lake Havasu richting de Grand Canyon.  Na geluncht te hebben is het nog zo`n 40 km rijden naar Lake Havasu City.
Het is vandaag bloedheet, rond de 42 graden (106 fahrenheit) met strak blauwe lucht.

Onderweg mega veel trekkend materiaal gezien waar van alles achter zat, boten, auto`s en mega trailers/caravans. Het kan niet gek genoeg hier. Daar bovenop het vrachtverkeer, wat een joekels zeg.
Bij aankomst BeachBomber Resort installeren we snel onze Campers. Hier alleen Full Hook Up plaatsen. Dwz met water, afvoerwater, TV, Elektra aansluiting . We laten de airco hier ook draaien via het 110 volt aansluiting.

Onze campers zijn standaard voorzien van een aggregaat waarop je de airco kan laten draaien. In dit geval hebben we een 110 volt aansluiting dus kunnen we via het net onze airco laten draaien. Dit gaat bijna geruisloos. Wat een comfort want dit werkt perfekto.

Nadat we de campers van alle gemakken voorzien hebben nemen we een duik in het Lake Havasu.
Toen we terug kwamen bij de Camper was ie inmiddels lekker koel van binnen.

Morgen rijden we een stuk over de route 66 via Peach Springs naar Grand Canyon Village. Ter ver rijden voor 1 dag dus zullen daar dinsdag arriveren.

Het is nu terwijl ik dit verslag schrijf `s avonds om 21.30u is het nog zo`n 35 graden buiten.
We stellen de Airco voor de nacht in op 22 graden.

Morgen (dinsdag) rijden we via Oatman richting Kingman over de beroemde Route 66 richting Peach Springs > Grand Canyon.

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Donderdag 08 september 2016.
Schiphol > Los Angeles (11 uur vliegtijd)
Onze vertrektijd/vlucht staat vandaag gepland om 09.50u. Duzssss liep de wekker vanmorgen op tijd af, 05.00u.
Roel en Sharon hebben ons weggebracht naar Schiphol. We waren hier mooi op tijd en stonden om 06.30u in de vertrekhal waar we eerst onze koffers geseald hebben. We hebben namelijk geen harde koffers meegenomen maar één grote backpackers rugtas en een grote sporttas. We vonden het niet zo handig om onze Samsonite koffers mee te nemen omdat die de hele periode behoorlijk wat ruimte in zouden nemen in de bergruimte van de Camper.

Vertrek Schiphol

Terwijl onze tassen geseald worden komen Peter en Lia ook al binnen wandelen, mooi op tijd dus. Jajaj, ook Manja was op tijd haar mandje uit om Pa en Ma weg te brengen. Vervolgens de hoogste tijd om onze bagage in te checken. Dat gaat tegenwoordig allemaal automatisch “Self Service”, hadden wij nog niet eerder meegemaakt maar werkt perfekt.

Voor bezoek aan Amerika is oa een Esta vergunning (visum) verplicht. Dit hadden we vooraf al geregeld via een website. Nadat we door behoorlijke controle (oa fouilleren) de douane hadden gepasseerd de hoogste tijd voor Starbucks, een bak koffie.
We doen daarna nog even wat inkopen in een van de shops en gaan dan langzaam richting onze Gate.

Daar staat onze KLM Boeing 747-400 al te wachten op ons. Wat een bakbeest zeg, nog nooit eerder mee gevlogen.
We zitten met z’n vieren bijna achterin het vliegtuig aan het raam achter elkaar, helemaal goed.
Dat heeft Peter goed geregeld.
Op de valreep komt er een bijzondere man naast mij zitten, “heb ik dat”. Tja dat heeft Peter iets minder goed geregeld maar goed kleinigheidje hou je altijd.
We vertrekken met iets vertraging, om 10.15u.

Onze kist!

Onze vliegroute loopt via het noordelijke puntje van Schotland, IJsland, Groenland, Canada en vervolgens richting Los Angeles/Amerika.
Vanaf Groenland konden we het landschap op de grond goed volgen, schitterend. Groenland met zijn uitgestrekte ijs en sneeuwvelden, Canada met zijn uitgestrekte bossen/meren, en het grote meer Hudsan Bay. Vervolgens Amerika met zijn woestijnen die op sommige plaatsen werd doorsneden door de Colorado rivier. Al met al een schitterende vlucht.

Uitzicht op Groenland

Rond de klok van Amerikaanse tijd 11.38u, 20.38u Nederlandse tijd zet onze 747-400 zijn voeten aan weer de grond.

Aankomst Los Angeles

Hier strenge controle. Iedereen moet oa vingerafdrukken en irisscan afgeven. Koffers worden wederom door de scanner gehaald en wordt gevraagd wat je dat in Amerika komt doen en waar je heen gaat. Op zich ging dit goed.

Na aankomst dmv een intercontinentale vlucht mag je niet rechtstreeks een Camper afhalen dus betekend dit dat we de 1e nacht doorbrengen in een hotel.  Ons hotel ligt zo`n 8 km van het vliegveld.

Nadat we door een Shuttlebus van het hotel zijn opgehaald hebben we ons even opgefrist en zijn daarna met een taxi naar Los Angeles/ Venice Beach gereden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Venice_Beach

Hier zie je van allerlei excentriekelingen zoals je dat ook wel eens op TV ziet.
Bij terugkomst in het hotel is het 20.00u USA, 05.00u NL tijd dus de hoogste tijd om het mandje in te duiken.

Venice Beach Los Angeles

Venice Beach Los Angeles

Morgen (vrijdag) gaan we onze Camper / RV bij Road Bear ophalen, ben benieuwd!

Zie Update Fotoalbum:
https://myalbum.com/album/koondk1GK31A

Wordt vervolgd!

Beste mensen.

Via onderstaande links kunnen jullie via Google Maps onze voorgenomen route uitvergroten en bekijken.
Route in Google maps is aangeven dmv miles, via opties kun je km aanvinken.

Route deel 1
https://goo.gl/maps/65WfPWBL2bH2

Route deel 2
https://goo.gl/maps/rLJRChX6rLz

Veel leesplezier!

Grtz Arie